Remember? • Shadowhunters

15.Bölüm • Şimdi Nolucak?

İnanmayı seçti. Abisinin önünde dizlerinin üstüne çöktü ellerini tuttu.

Vanessa: Sana inanıyorum abi.

Jace şaşırmış bir şekilde başını kaldırıp kardeşine baktı. Ona inanmasını umuyordu ama genede bu durum onu şaşırtmıştı.

Jace: B-ben çok teşekkür ederim. Seni pişman etmiycem. Sana iyi bir abi olucam söz veriyorum.

Vanessa abisinin göz yaşalarını eliyle sildi ve yanağından öptü ve elinden tutup abisini ayağa kaldırıp ona sarıldı.

Vanessa: Abi?

Jace: Efendim :)

Vanessa: Benimde bir gölge avcısı olduğumu söyledin ama tam olarak o nedemek?

Jace gülümseyerek ona herşeyi anlattı gölge avcılığı ile ilgili...

Jace: İşte böyle miniğim :)

Vanessa: Vay be havalı birşeymiş.

Tam o anda Marcus ayılmaya başlar...

Marcus: V-vanessa...

Vanessa: M-marcus ben burdayım.

Vanessa Marcusun yanına koşup elini tutar...

Marcus: Bana noldu?

Vanessa: Bayıldın. Bayadırda baygınsın!

Jace: Ben kapıdayım birşey olursa seslenirsin minik :)

Jace kapıya çıkar. Vanessa ve Marcus ise bir süre konuşmaz.

Marcus: Şimdi nolucak?

Vanessa: Nasıl yani?

Marcus: Bir abin olduğu ortaya çıktı...

Vanessa: Bir abim olması birşeyi değiştirmez.

Marcus: Eminmisin?

Vanessa: Eminim Marcus...

Marcus: Artık eve dönsek olurmu?

Vanessa: Olur ama gitmeden birşeyler sormam lazım abime.

Marcus başıyla tamam dedi. Vanessa kalktığı kapıya doğru yürüdü kapıyı açtığında Jace ordaydı ve diğer herkeste gelmişti.

Vanessa: A-abi birşey sorucaktım sana...

Jace: Sor minik :)

Vanessa: Ş-şey Marcus artık eve dönmek istiyor ama onunn öncesinde şu tuhaf çocuğu gizemli çocuğu yani görebilirmiyim?

Jace onu neden görmek istediğine bir anlam veremedi ama yinede...

Jace: Olur gel götüreyim!

İki kardeş sessizce yürüdüler. Bir süre sonra sessizliği Jace bozdu...

Jace: Minik gitmek zorunda değilsin...

Vanessa: Nasıl yani?

Jace: Burda kalabilirsin yani. Hatta kalman beni mutlu eder hemde çok!...

Vanessa: A-ama Marcus?! Bende kalmak isterim aslında sana yeni kavuştum seni daha iyi tanımak isterim ama Marcusu bırakamam...

Jace Marcusun bir insan olduğunu ve burda kalamıycağını Vanessa ya nasıl açıklıycağını düşünürken Raphaelinde artık insan olup onlarla yaşadığı aklına geldi. Artık herşey değişmişti hemde çok...

Bir istisna daha yapabilirlerdi belki ama son istisna olurdu bu. Jace Vanessa ya döndü...

Jace: Söz veremem ama b-belki Marcus için bir istisna yapabiliriz...

Vanessa: NEEEEEEE!? Gerçekten mi? Peki ama nasıl olucak?!

Jace: Düşünücem bakalım geldik minik gizemli çocuk burda gir bak bakalım ama uyanmamaış olabilir :)

Vanessa abisinin yanağından öpüp burda beklermisin dedi ve içeri girdi...