Remember? • Shadowhunters

49.bölüm • Idris'e Gidebilir Miyiz?...

Alec Valeria'nın gözlerine bakınca bir sorun olduğunu anladı yanındakine dönüp...

Alec: Siz dediğimi araştırmaya başlayın ben gelicem.

M: Peki efendim.

Ordan çıkar çıkmaz Alec kalkıp kapıyı kapatıp Valeria'yı elinden tutup oturtup yanına oturdu...

Alec: Bir şey olmuş ne oldu 🥺

Valeria onunla tanıştığından beri ilk defa böyle görüyordu onu duygulanmış bir şekilde. Derin nefes aldı...

Valeria: E-Eğer iznin olursa benim burdan biraz uzaklaşmam lazım 🥺

Alec: Neden ne oldu sorun ne 🥺 herkesin içinde size sana sert davranabilirim ama benim için senin ve Vanessa'nın Izzy den farkınız yok ne zaman istersen ne olursa bana anlatabilirsin 🥺

Valeria bir şey diyemeden ona sarıldı ağlamamak için dirensede bir kaç damla göz yaşı aktı... Alec ise sarılışına karşılık verip sadece bekledi sabırla anlatmasını ne olduğunu... bir süre sonra...

Valeria: Konu Brandon... biz... biz onunla...

Derin nefes aldı yeniden...

Valeria: Sevgiliydik eskiden... ve o son bir kaç gündür biraz garipti ve bugün konuştuk... ve ben izin verirsen burdan biraz uzaklaşmak istiyorum en azından bir kaç gün 🥺

Alec şaşkınca dinleyip onun gözlerini sildi...

Alec: İstersen onun gitmesi içinde konuşabilirim 🥺 bunu bilseydim başka birinin gelmesini isterdim onun yerine özür dilerim 🥺

Valeria: Senin bir suçun yok bilemezdin sorun yok 🥺 kimseyide gönderme sadece benim biraz uzaklaşmam lazım izin verirsen eğer biliyorum çok önemli bir görev üstünde çalışıyoruz ama yinede gitme dersen gitmem 🥺

Alec: Nereye gitmek istiyorsun 🥺

Valeria: Idris'e ailemin yanına 🥺

Alec: Peki git tabi görev önemli değil biz ilgileniriz ama yalnız gitme Vanessa'yı da al giderken hem o da uzaklaşmış olur hemde Jace ile biraz uzak kalmaları koruma açısından iyi olur 🥺

Valeria: Peki çok teşekkür ederim 🥺

Valeria Alec'e sarılır sıkıca kalkıp çıkıcakken ona dönüp...

Valeria: Adrian ve Sebastian da gelebilir mi bizimle 🥺

Alec: Peki gelsinler sizsiz idare ederiz bir şekilde sadece iyi ol 🥺

Valeria: Çok teşekkür ederim söz veriyorum çok uzatmadan dönücez söz veriyorum 🥺

Alec ona tamam anlamında başını sallayıp gülümsedi. Valeria ordan çıkıp soluğu kardeşinin odasında aldı kapıyı çaldı cevabı beklemeden kapıyı aralayıp başını uzattı...

Valeria: Müsait misin 🥺

Vanessa kalkıp oturdu yatağına kardeşine kollarını açtı...

Vanessa: Tabi gelsene 🥺

Valeria hızlıca odaya girip kapıyı kapatıp kardeşine sarıldı sıkıca artık kendini tutmasına gerek yoktu... göz yaşlarını serbest bıraktı. Brandonla konuşurken ağlamamıştı evet ama artık dayanamadı... rahat ve güvende hissettiği yerlerden biride kardeşinin kollarıydı... ona sarılmak sokulmak... ne kadar cesur korkusuz görünsede onunda korkuları vardı en önemliside duyguları ve tertemiz kalbi. Vanessa sorgusuzca sadece kardeşini sıkıca sardı saçlarını okşadı o ağladıkça onunda gözleri doldu yutkundu. Canı yanıyor muydu yanmıyor muydu emin değildi... sadece kalbi çok kötü olmuştu. Yaklaşık bi yarım saat böyle geçti Valeria kardeşinin kollarında ağladı Vanessa da sabırla sessizce bekledi. Valeria burnunu çekip Brandon ile olan tüm konuşmasını kardeşine anlattı.