30. Bölüm • Camille mi? Ayrılık vakti...

50 4 0
                                    

Raphael: O kişi Camille...

Adrian: Korkmalı mıyız?

Simon: Biraz belki... Vampir olmamın nedeni o kadın 😒

Valeria: Adrian korkmana gerek yok senden kurtulmayı çok istesemde vampire dönüşmene izin vermem 🤭🤭🤭

Adrian: Hahaha çok komik.... 😒

Jace: Diyelim ki o olduğuna kesin eminiz ona nasıl ulaşacağız ve neden bizim kanımız...

O anda odaya Magnus girer...

Magnus: Aile bağlarınızı araştırıyorum. Şunu söyliyebilirim kanınızı özel kılan her neyse aileniz sizi bu yüzden ayırmış ve bir araya geldiğiniz içinde bu güç veya herneyse ya Camille korkutuyor ya da...

Izzy: O gücü kendine istiyor...

Jace Vanessa'ya baktı, sonrasında sıkı sıkı sarıldı kardeşine...

Jace: Her ne olursa olsun hiç bir güç beni kardeşimden uzak tutamaz bundan böyle... 🥺

Vanessa: Benide senden uzak tutamazlar abicim... 🥺

Ne yapıcaklarını onu nerde bulucakları hakkında konuşurlar. Fakat tam bir sonuç çıkmaz araştırmaya devam etme kararı alınır herkes dağılır. Bir kaç gün sonra...

Araştırma hala sürerken. Raphael Vanessa'nın yanına odasına gider kapıyı tıklatıp aralar...

Raphael: B-Biraz konuşabilir miyiz?

Vanessa elindeki defteri ve kalemini kenara bırakıp...

Vanessa: Gel tabi sevgilim. Bir sorun mu var...

Raphael: Ben g-gidiyorum bunu yapmamın nedeni seni korumak...🥺

Vanessa: N-Ne demek gidiyorum 🥺

Raphael: Ben eskiden vampirdim biliyorsun ve Camille... o... onun klanındaydım. Sana ulaşmak için beni kullanabilir ve senden uzakta olursam sana benim üzerimden ulaşamaz...🥺

Vanessa: Bana ulaşmasından ondan korkmuyorum...🥺

Raphael: Üzgünüm...🥺 Belki onu bulurum yok ederim... ve belki dönünce tekrar deneriz...🥺

Vanessa hıçkırıklara boğuldu konuşamıyordu. Korktuğu başına gelmişti kırılmıştı...

Raphael: B-Ben gerçekten üzgünüm 🥺🥺...

Vanessa: GİT! DEFOL GİT! 😭

Raphael ağlamamak için kendini sıkarak ordan çıktı. Kendince doğruyu yaptığını düşünüyordu sevdiği kızı koruyordu kendince ama korumaya çalışırken çok fazla kırmıştı. Ne olucaktı Raphael nereye gidicekti. Vanessa ne yapıcaktı nasıl toparlanıcaktı zaten tüm bildiği şeyler yaşadığı hayatı değişmişti her şeye alışmaya çalışırken...

Eline geçen her şeyi fırlatıp ağladı tüm gün boyunca Vanessa. Raphael ise çoktan toplanıp gitmişti bile. Ertesi gün Vanessa'nın odasının kapısı çaldı...

Valeria kapıyı aralayıp kafasını uzatıp manzarayı görünce şaşırıp kaldı. Her yer dağılmış ve peçete doluydu içeri girip kapıyı kapatıp...

Valeria: N-Ne oldu burda savaş çıkmış gibi 😳

Vanessa burnunu çekip yorganın altından...

Vanessa: O gitti...

Valeria: Kim gi...

Valeria anlamıştı hemen. Vanessa'nın yanına yaklaşıp yorganı yüzünden çekti. Şiş gözlü kırmızı burunlu dağılmış saçlı Vanessa'yı gördü...

Valeria: Her şeyi öğrenmek istiyorum ama önce seni burdan çıkaralım biraz hava al hadi gel🥺

Vanessa: Çıkmak istemiyorum 😭

Valeria: Lütfen ama kırma beni hadi sen elini yüzünü yıka ben burayı toplarım bahçeye çıkarız...🥺🥺

Valeria Vanessa'ya yavru köpek bakışları atmaya başladı. Vanessa daha fazla dayanamayıp burnunu çekip kalktı...

Vanessa: O bakışların üstümde çok etkili oluyor ben sana neden hayır diyemiyorum 🥺🥺🥺

Valeria: Immm beni sevdiğini düşünüyorum 🥺🥺

Vanessa burnunu çekip gülümsedi. Valeria bunu evet olarak algıladı. Vanessa kısa sürede elini yüzünü yıkayıp odaya dönüp üstünü değiştirdi...

Vanessa: Sende farklı bir şey var. İçimden bir ses yakın olucaz diyor.🥺

Valeria: Bak o ses aynı şeyi banada diyor 🥺

İki arkadaş bahçeye çıkıp yürümeye başladılar bu sırada Vanessa her şeyi anlattı...

Valeria: Bak aklıma ne geldi...

Remember? • ShadowhuntersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin