Afran Damlası (+18)

Ve Afran Damlası Başlar!

Evet beklediğim oy sayısına ulaşamadık ama neyse olsun bakalım ama bu kez en azından yaklaşalım ha ne dersiniz? Yeni bölüm için beğeni sınırımız hadi 150 olsun. Bol bol yorum bekliyorum sizlerden.

Medya= Mustafa Özarslan(Sen Giderken)

ha bir de canolar beğendiğiniz müzikler varsa yorumlarda yazın bölümlerde yayınlayalım. Diğer Afran Damlasında yapmıştık ve çok güzel olmuştu bence. Hadi bir daha yapalım. bir kalp ve sevdiğiniz müzükleri alayım.

Öpüldünüz...

*********

Bahar, içinde bir korkuyla döndü önünde ki büyük aynaya. Yine en göz alıcı halinde gülümsediğinde bal rengi gözleri karnına gitti elleriyle birlikte. Henüz yeni yeni belli olmaya başlayan bebeği içini mutlulukla doldurdu. Bebeği sağlıklı bir halde büyüyordu karnında ve Afran söz vermişti olanları asla sormayacağına.

Afran Soykamer! Birkaç saat içinde kocası olacak adam, çocukluk arkadaşı, ilk sevdası. Arkadan beline dolanan kalın kollarla irkildiğinde saçlarına konan öpücükler ve ses ile dindi korkusu. "Şiitt benim güzelim, korkma artık." Bahar aynada buluştuğu gözlerle rahatlayarak gülümsedi ve "Kokun ele veriyor seni Afran beyim" diyerek minik bir kahkaha attı.

"Bak şimdi. Kızım bari sen deme şunu ya. Kendimi, dedemin asker arkadaşı gibi hissediyorum. 'Afran bey' benim dedem. Ben sadece Afran'ım tamam mı ilk Bahar'ım."

"Tamam beyim" diye yeniden kahkaha attığında Afran, kızın mutluluğuna dayanamayıp makyajına aldırmadan dudaklarına sarıldı dudaklarıyla.

Bahar, müstakbel kocasından hızla ayrılıp banyoya koştu ve öğürmeye başladı. Yüzündeki makyaja rağmen bile soluk duran yüzünü süzdüğünde yeniden aynada gördüğü adamın aksi ile ağlamaya başladı. Bu şekilde olmamalıydı, yanlış geliyordu bir şeyler hem bebeğine hem kendisine. "Öz- özür dilerim Afran. Ben..."

Afran gözlerini kapatıp burnundan derin derin nefesler çekti ciğerlerine. Hiçbir zaman Bahar'ının ağlamasına katlanamamıştı tıpkı şimdide olduğu gibi. "Bahar yalvarırım o it kim söyle. Sana benim yokluğumu fırsat bilip..."

"Afran hayır! Sakın tamam mı sakın?! Kim olduğunu öğrenmeye çalışmayacaksın! Bana söz verdin, sırf sana güvendiğim için ölmekten vazgeçtim ben. Eğer sözünü tutmayıp kim olduğunu öğrenmeye çalışırsan, yemin ediyorum kendimi de bu karnımdaki bebeği de öldürürüm!"

"Neden?! Sana yapılan onca eziyete neden susuyorsun Bahar! Tamam benim uğraşmamı istemiyorsan..."

"YETER! Anladım ben seni Afran Soykamer. Sen sözünü tutmayacak, başını benim yüzümden belaya sokacaksın. O zaman ben gidiyorum Afran, çünkü sana bir şey olduğunu görmeye dayanamam. Ya vazgeç, bana zorla..." dediğinde sonunu getiremedi. bir nefes daha çekti içine ve "Lütfen bırak peşini Afran. Eğer bırakmam diyorsan izin ver öleyim."

Genç adam karşısında iki gözü damla damla akan kadına ne zaman kıyabilmişti ki şimdi de reddetsin onu. Gözlerini sildi Bahar çiçeğinin ve sarı saçları ile alnının birleştiği yere bir öpücük kondurdu. "Sen yaşa diye her şeyi yaparım Bahar'ım. Sen yaşa diye yemin ederim ben kendimden bile vazgeçerim. Tamam senin üzerine yemin ederim ki asla düşmeyeceğim o adamın peşine. Lakin artık sen de hep güleceksin tamam mı?"

Genç kadın hayranlıkla baktığı can alıcı yeşil gözlere gülümseyerek onayladı başıyla. "Hadi çık şimdi, babamla amcam gelir rezil oluruz vallahi" diyerek kocasının ardını dönderdi ve uzun boyuna yetişmeye çalışarak ittirdi omuzlarından kapıya doğru.