Afran Damlası (+18)

61.Bölüm

61.bölüm

Damla önünde boş bir kâğıt, elindeki kalemi dolgun dudaklarına vurarak düşünüyordu sessizce. İnternetten okuduğu şeylerde güzeldi ama pek samimi gelmemişti genç kadına nedense. Ardından elinde küçük bir tepsiyle kahve getiren esmer yardımcı kıza kaydı gözleri. Evet belki de ondan da bilgi alabilirdi cahil olduğu bu konuda.

"Merve, birazcık zamanın var mı konuşsak seninle?"

"Tabii Damla Hanım konu neydi?" diyen badem gözlü kızın tedirginliği yüzüne yansımıştı. Acaba işini savsakladığını mı düşünüyordu patronun karısı?

"Senin hiç sevgilin oldu mu?" Merve doğrusu böyle bir soru beklemiyordu ve şaşkınlıkla dondu ilk önce. Tuhaf bir çiftti bu Soykamerler. Kadının hiçbir şey hatırlamadığını ve hâlâ fizik tedavi gördüğünü biliyordu. Adamın ise ne vakit karısının yanında olsa, ondan gözlerini biran olsun ayıramadığına defalarca kez şahit olmuştu Merve. Amma ve lakin aynı odayı paylaşmıyrolardı nedense.

düşüncelerine son vererek yeniden Damla'ya göndü kahverengi gözleri. "Anlamadım Damla hanım?"

"Anlamayacak bir şey yok ki Merve. Hiç sevgilin oldu mu?" Genç kadın başı ile usulca onayladı kadını. "Tamam o zaman bana yardım eder misin?" Yok yok, vallahi anlamıyordu genç kadın konuşulanlardan hiçbir şey. Ne demek isteğini sorarcasına baktı koltukta kendisine yalvarırcasına bakan kadına yeniden.

"Gel otur yanıma anlatayım ne demek istediğimi." Damla yanına oturan kadının elini tuttu ve sevecen bir gülümseme oturttu yüzüne. "Biliyorsun ben geçmişimi hatırlamıyorum. Afran'da 'O zaman yeni bir gelecek yazalım' dedi bana. Biz de şimdi iki sevgili gibi başladık en baştan ama sevgililer ne yapar ben bilmiyorum. İnternette yazılanlarda nedense pek hoşuma gitmedi. Bana yardım eder misin?"

Merve anlayışla gülümsedi karşısındaki mahcup gözlerle kendisine bakan kadına. Üzülüyordu onun adına çünkü 'geçmiş' bir insanın en değerli gerçeğiydi Merve'ye göre. Olmuyorsa da Afran beyin yaptığı gibi yeni bir geçmiş ve gelecek başlamalıydı hakikaten.

"Tabii Damla Hanım. Öncelikle yeni mi sevgili oldunuz?"

"Evet dün teklif etti, oradan da dondurma yemeye gittik." Gerçekten de adam dediğini yapmış her dondurmayı denemişlerdi birlikte. Damla hangisini sevdiğine karar vermek yerine sadece çilekli dondurmayı sevmediğine kara vermişti. Afran ise en çok... hiç birini sevmediğine karar verdiğinde Damla kahkahalara boğulmuştu.

"Ben Güngör'le ilk sevgili olduğumda lise birinci sınıftaydım Damla Hanım. Öyle sinemaya falan gidecek paramız olmazdı pek. O yüzden parka giderdik, annem pazara gönderdiğinde oraya da birlikte giderdik. Biliyorsunuz biz İstanbul'dan geldik buraya çalışmaya, o zamanlar deniz kenarında balık ekmek yerdik. Sevdiğinizle yaptığınız her şey güzel olur."

"Şimdi evlisiniz değil mi?"

"Evet. Aileler karşı çıktı ama evlendik gizlice geçen sene. Onun annesi, benim babam rahat vermeyince buraya kaçtık resmen. Aslında Güngör, Afran beyin İstanbul'daki şirketinde çalışıyordu. Allah razı olsun Afran beyden, durumumuzu öğrenmiş Baki ağabeyden. Bizi buraya getirtti, şimdi çok huzurluyuz, çok mutluyuz sayenizde."

Damla gülümsedi ve genç kadının elini tuttu. "O zaman listeyi yapıyoruz. Ama önce başlık atalım. AFRAN'LA SEVGİLİYKEN YAPILACAKLAR LİSTESİ.

1.Sinemaya gitmek.

2.Pazara gitmek.

3.Parkta dolaşmak.

4. Piknikte yapalım mı Merve?"

"Tabii Damla Hanım yapın."

"Tamam; piknik yapmak.