SEKRETER +18

41. BÖLÜM

Selamlar!!

Dün bölümün tamamlanmamış halini yanlışlıkla yayımladım. Sakarlığım başımda dumadı kdkskd Sizi umutlandırdığım için bölümü tamamlayıp attım.

Keyifli okumalar.

Önümdeki binaya bir kez daha baktıktan sonra tekrardan Kayra'ya döndüm. "Cidden burası mı?" diye Kayra'ya hitaben sorduğumda gülümseyerek başını salladı. Bu adam benimle alay ediyor olmalıydı. Çünkü karşımda bulunan yer İstanbul'un en gözde mekanlarından biriydi. Üç katlı bu yer sahilin hemen kenarındaydı. Almanya'ya gitmeden önce bir kaç kez gelmiştim. Ve hepsi de kokteyl tarzı partilerin verildiği zamanlardı. Burası benim için gösterişli kıyafler ve abartı makyajların mekânydı. Tekrardan Kayra'ya baktım. Bu adamın amacı neydi? Üstümüzdeki ekipmanlar ile girebileceğimiz bir yer değildi.

"Bizi buraya bu şekilde alacaklarından emin misin?" diye sordum üstümüzdeki kıyafetleri işaret ederek. Kayra ise elimi tutup kapıya doğru ilerlemeye başladı. Bir yandan da beni "Merak etme. Paran varsa seni her türlü alırlar." diye cevapladı.

Cümlesinin haklılığına takıldım. Paran varsa her şeyi yapabilirdin. Ben de bu şekilde yapmıyor muydum zaten? Babamın parasını yiyordum. Ah ne kadar da şerefsizce bir davranıştı. Yediğim para dahi benim değildi. Babamındı. Baba parası otlanan bir insandım. Yine de bunu umursamadım. Baştan beri biliyordum. Ne yapıyorsam bilerek yapıyordum. Hep böyleydi bu. Bulunduğum andan ve bu ânı dillendirmekten utanmazdım. Ne yapıyorsam ben yapıyordum. Duygularım, hislerim... İyi ya da kötüydü. Bunun karşılaştırmasını yapmazdım. Sanırım dünyanın en bilgili cahiliydim.

"Kayra Saraçhan." Kayra girişteki görevliye ismini söylediğinde görevlinin bakışları değişmişti. Aslında ilk durduğumuzda bize nasıl baktığını tam olarak görememiştim. Çünkü o an düşüncelerimle boğuşmakla meşguldüm. Ancak görevlinin şu an ki bakışlarını ayırt edebiliyordum. O da benim gibiydi. İstenileni yapıyordu. Bende öyle yapmıyor muydum?

Şu an neden buradaydım? Keyfim için mi? Neden bu adam ile yan yanaydım? Aşık mıydım?

Ah kelimesi bile komik geliyordu. Yakışıklı ve seksi olan her erkeğe karşı duygu besleyecek olsaydım kalbim bit pazarı gibi olurdu. Babam istediği için buradaydım. Babam istediği için Almanya'dan gelmiştim. Bir telefonu ile yıllardır sürdürdüğüm düzeni bozup Türkiye'ye gelmiştim. Nedeni açık ve net tehtitiydi. Açıkça gelmem gerektiğini, aksi taktirde banka hesabıma para akışının kesilme ihtimali olduğunu söylemişti.

Sonuç: İlk uçakla Türkiye'deydim.

İç sesim ve ben bulunduğumuz âna göz devirdik. Bir müddet sonra Kayra da sıkacaktı beni. Şu ilâhe denen meret bitmeden olmamasını umuyordum. Erkeklerle takılır ve sonra sıkılırdım. Ah tam bir sürtüktüm.

Sevgili iç sesim cümleme ve bana ayıplar nitelikte bakışlar atmaya başladı.

Ne yani? Yalan mı? İnsanın kendini bilmesi güzel bir şey bence.

"Hadi İrem!" Kayra'nın sesini duyduğumda başımı kaldırıp bana bakan adama odaklandım ve "Efendim." dedim. Kayra hafifçe çattığı kaşları ile "Sen beni dinlemiyor musun?" dedi.