COLD STEEL

CHAPTER 31

MOANS after moans, Tasia can feel her throat losing her voice for every shout that is coming from her.

She can feel her heart beating wildly while feeling Chad's long and hard flesh inside her, thrusting in and out and deep.

"Chad!" she shouted his name when she felt something is starting to build in her belly again. "Oh my! Faster!"

And Chad obliged. He did thrust more, harder and faster until they both called their names not oblivious to the persons that might hear their voices in the middle of the night.

Basang˗basa ng pawis, bumagsak ang katawan ng binata sa ibabaw ni Tasia. Samantalang siya naman ay pawisan din at hinahabol ang kanyang hininga habang hindi inaalis ang pagkakayakap ng kanyang mga braso kay Chad.

"Do we really need to have a cool˗off?" hinihingal pang tanong niya sa lalaki.

Walang naging sagot mula kay Chad, sa halip ay hinalikan nito ang kanyang leeg dahilan para makaramdam na naman siya ng kakaibang init sa kanyang katawan.

Ngunit pagkaraan lang ng ilang sandali ay tumayo na ang binata sa pagkakadapa sa ibabaw niya at nagbihis. Wala itong sinasabing anuman at hindi na nagtangkang tingnan pa siya.

Umupo si Tasia sa ibabaw ng kama. "Chad..."

"We need this space, Tasia."

"I thought─"

"Inisip mong mapipigilan mo ako pagkatapos nang pagsasalo natin?" nang˗aakusang tanong ni Chad sa kanya. Nawalan ng imik ang dalaga dahil tama naman talaga ito. Iyon talaga ang balak niya. Bumuntong˗hininga ang binata at matapos magbihis ay saka naupo sa gilid ng kama. "Please, understand. We need this. I actually need this. Hanggang ngayon galit pa rin ako sa kakambal mo. Kung hindi na lang sana siya basta na lang naglaho noon, e 'di sana tapos na ang kaso ng asawa ko─"

"Tama ka. Baka nga kailangan natin ng space," putol niya sa sinasabi nito. "As you mention your ex˗wife, I realized something. We didn't know much about each other. You didn't know my name, and I didn't know about your past as well. You have your pain and I have mine, too and both of us need to deal with all of those. So, it's fine. I understand. You may go now."

"Tasia─"

"Saka na lang tayo mag˗usap kapag handa na tayong dalawa tulad ng sinabi mo. Gawin mo ang lahat ng kailangan mong gawin para sa dati mong asawa, gagawin ko rin ang lahat para protektahan ang kakambal ko. She's all I have now, Chad. I can't lose her like the way we've lost our parents."

Lumipas ang ilang sandaling walang kumibo sa kanilang dalawa, ni walang kumilos. Pakiramdam ng dalaga ay may kumukurot sa puso niya at hindi na niya kakayanin ang itago pa ang kanyang mga luha lalo't nararamdaman na niya ang pamamasa ng gilid ng kanyang mga mata kung kaya naman ay nahiga siyang nakatagilid at patalikod sa direksyon ng binata.

Narinig niya ang pagbuntong˗hininga nito ngunit hindi na siya nagtangkang lingunin pa ang binata. Mayamaya pa ay narinig niya ang mga yabag nito sa sahig at ang pagbukas at pagsara ng pinto. Noon siya gumalaw para tingnan ang silid. Wala na roon si Chad. Mag˗isa na lang siya sa malaking silid na iyon. Walang makakakita kung iiyak siya o kung magwawala siya o kung ano pa ang gusto niyang gawin.

Tumihaya si Tasia sa ibabaw ng kama at tumitig sa kisame. "What a coincidence," she whispered and let her lone tear fell.

"YOU are leaving?"

Natigilan si Chad sa paglalakad nang marinig ang boses na iyon ng isang babae. Nakita niya ang nagsalita─ walang iba kundi si Jamie na nasa bar counter ng bahay at mag˗isang umiinom. Sa tabi ng shot gloss nito ay ang isang bote ng whisky.