Onları bir araya getiren aileleriydi ama bir arada kalmalarını sağlayan sevgileriydi. Şimdi hayat kimi için daha zor, kimi içinse daha eğlenceli olacaktı. Aşk kimine hiç beklemediği anda gelecek, kimisiyse sahip olduklarını kaybetmemek için savaşaca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 25
MİNEL KÜBRA
Yorucu bir gün ve uzun süren bir araba yolculuğunun ardından, arabadan inerken nefes nefeseydi. Yeni şoförünün ya da korumasının varlığından rahatsız değildi ama aklını karıştırdığı bir gerçekti. Yol boyunca o kadar çok konuşmuştu ki Minel ona cevap vermek zorunda kaldığı dakikalarda kendisini tam bir aptal gibi hissetmişti. "Gören de sizi zorla getirdiğimi düşünecek." Diyerek arabanın etrafından dolaşıp, yanına gelen Tibet'e baktığında gözlerini kapatıp başını sağa sola salladı. "Seninle bir ilgisi yok." Dedi "Bugün çok yorucuydu ve bir korumam olacağından bahsetmediler." Diyerek yüzünü sıra sıra dizilmiş evlere çevirdi.
"Büyüklerin işine karışılmaz." Diyen Tibet'e baktı ve onunla birlikte yürümeye başladılar. "Çok genç duruyorsun," dedi Minel "Kaç yaşındasın?"
Genç adam, gülümsedi. Cebinden sigara paketini çıkarırken izin isteyerek yüzüne baktı. Minel başını salladığında bir sigara çıkarıp, dudaklarının arasına yerleştirdi. Çakmağı çakıp, içine bir nefes çektikten sonra "Yirmi sekiz." Dedi. Minel gözleri pörtleyerek suratına bakınca gülmeye başladı. "Genlerim yaşımı göstermiyor." Diyerek büyük otoparktan çıkmak üzereyken Minel az ileride kızların çığlık atıp, kahkahalarla gülerek konuştuklarını gördü.
"Kilid'in bünyesinde miydin sende?" diye sorduğunda Tibet ağır ağır başını salladı. "Hayır," dedi "Uzun bir süredir Ateş Ayazoğlu'nun sürüsündeyim."
Minel'in adımları durdu. O durunca Tibet'te durdu ve yüzüne baktı.
"Neden bir askeri korumaya ihtiyacım var?" diye sordu Minel kaşlarını çatarak. Tibet'in kısılan bakışlarına dik dik bakarken "Bir süre sahadan uzak olmak istedim." Dedi genç adam.
Minel "Neden?"
Onun dudaklarını yalayıp, başını çevirişini dikkatle izledi Minel. "Tehlikede miyim?" diye sordu.
Tibet "Ne? Elbette hayır, bu da nereden çıktı?" diye sordu.
Minel "Amcam neden seni korumam olarak görevlendirdi?"
Tibet yine aynı şeyi yaptı. Gülümsedi. "Beni amcanın görevlendirdiğini sana kim söyledi." Deyip göz kırptığında Minel "Ama az önce dedin ki..."
"Ne dediğimi biliyorum ama buraya gelmeyi ben istedim," dedi Tibet yüzüne bakarak. Artık gülmüyordu. "O da kabul etti."
"Minel!"
Naz'ın sesiyle başını çevirince "Seni kızlarla tanıştırmamı ister misin?" diye sordu. Tibet, yere attığı sigarasını ayakkabısının ucuyla ezerken "Tabi ki." Diyerek eliyle ona işaret etti ve Minel yeniden yürümeye başladı. Kızların yanına vardıklarında içini çekti ve Tibet'i sırtından öne doğru itti. Adam kendisine kısık bakışlarla bakınca Minel omuzlarını silkip "Kızlar, bu Tibet." Dedi "Kendisi yirmi sekiz yaşında ve bir asker."
