ARKADAŞKÇA -2 (KİLİD)

Bölüm 9

BÖLÜM 9

MENAF

Pekâlâ da bunu yapabilirdi. Anlatılanlara yetişmekte her ne kadar zorlanıyor olsa da sıkı çalıştığı müddetçe üstesinden gelirdi. Dişlerini sıkarak amfiden ağır adımlarla aşağı inerken, sabahtan beri ağrıyan bacağı dayanılamayacak hale gelmişti. Öğrenciler yanından geçip giderken Menaf dayanamayıp bir sıraya oturdu. Derin bir nefes alırken, dudaklarının üzerinde biriken teri diliyle yalayarak bacağını ileri uzattı. Acıdan ötürü yüzü gerilmişti. Alnına yapışan saçlarını bir eliyle geriye atarken, alt dudağını dişleyerek cebinden telefonunu çıkardı. Şoförünü ya da babasını arayacaktı. Yerinde rahatsız bir şekilde kıpırdanırken "İyi misin?" diye sordu bir kız.

Şaşkınlıkla etrafına bakınan Menaf "Şey arkama bakamıyorum," dediğinde kızın homurdanarak bir şeyler dediğini duydu ama ne dediğini anlamadı. Çok geçmeden kız yakınına geldiğinde Menaf başını kaldırıp ona baktı ve "Kötü gözüküyorsun." Dedi.

"Öyle hissediyorum." Dedi Menaf ve başını indirip şoförünü aradı. "İhsan abi," dedi "Gelip beni alabilir misin? Yürüyebileceğimi sanmıyorum. Ah!" Kız bacağına aniden tekme atınca şaşkınlık ve dehşetle kıza baktı. "Bunu neden yaptın?" diye sordu. Bayılmak istemiyordu ama şu anda öyleymiş gibi hissediyordu.

"Rol kesip kesmediğinden emin olmam gerekiyordu." Diyen kız sırt çantasına kollarını geçirdikten sonra, saçlarını at kuyruğu yaparak topladı ve "Hadi kalk." Dedi.

Menaf "Neden?"

"Şoförünün seni almaya gelmesini beklemek yerine seni ona getireceğim." Dediğinde Menaf ona delirmiş gibi bakarak sordu. "Sen deli misin? Ruh hastası falan mısın yoksa? Sence sana kendimi emanet eder miyim?"

Kız gülmeye başladığında Menaf ayağa kalkmamak için yumruklarını sıkmaya başladı. Nasıl bir deliydi bu böyle? Üstelik tekme attığı yer çok kötü bir durumdaydı.

"Hadi kalk." Diyerek koluna giren kızdan kurtulmaya çalışırken, farkında olmadan onu da üzerine doğru çekiyordu.

"Aramızda garip bir durum mu yaratmaya çalışıyorsun Herkül?" diyerek kıkırdamaya devam eden kızı, sağ eliyle sertçe itince "Taciz ediliyorum diye bağıracağım şimdi." Diye bağırdı Menaf "Sen benden düpedüz yararlanmaya çalışıyorsun bence?"

Kız, kaşlarını kaldırarak ona bakarken bakışları bir anda bacağına kaydı. Menaf "Aklından bile geçirme." Diye uyarınca kız "Tamam, tamam." Diyerek içini çekti ve "Canını yaktığım için özür dilerim ama emin olmam gerekiyordu. Şimdi bana güven ve ayağa kalk."

Menaf, kızın dediklerini kısa bir an düşündükten sonra "Basamakları inebileceğimi sanmıyorum." Dedi.

"Oturmaya devam ettiğin müddetçe beynin acıya daha fazla odaklanacak ve bu acı tüm bedenine yayılmaya başlayacak. Hadi kalk ve zihnini yürümeye odakla." Diyen kız elini uzatınca Menaf derin bir nefes alarak yutkundu ve onun uzattığı eli görmezden gelerek destek aldığı sıradan kalktı. Kız yanına gelip, kolunu beline sarınca başını çevirip gözlerinin içine baktı. "Vay güzel gözlerin var." Dedi. Kızın, iri kahverengi gözleri vardı ve gerçekten çok güzellerdi.

"Biliyorum." Diye mırıldanıp onunla birlikte bir basamak aşağı indiklerinde Menaf derin bir nefes aldı.

"Bacağını bu hale nasıl getirdin?" diye sordu kız.

Menaf "Bir arabanın ön camından dışarı fırlayıp, asfaltı öptüm." Dediğinde "Havalıymış." Diye karşılık verdi genç kız. Amfiden çıktıklarında, koridor kalabalığı Menaf'ın gözünü korkuttu ama dik durmaya çabaladı.