Onları bir araya getiren aileleriydi ama bir arada kalmalarını sağlayan sevgileriydi. Şimdi hayat kimi için daha zor, kimi içinse daha eğlenceli olacaktı. Aşk kimine hiç beklemediği anda gelecek, kimisiyse sahip olduklarını kaybetmemek için savaşaca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Y/N: Nerede kalmıştık? :)
BÖLÜM 44
SAFİRA AHVA
Birkaç gün önce
Okuldan eve gelip, rutin işlerini halletmişti. Akşam yemeğine kadar biraz uyumuş, kalktığında ilk işi Taylan'ı aramak olmuştu. Cevapsız bırakılan aramalarının sonucunda yemek için aşağı inmiş, bugün bağlarda kimleri konuk ettiklerini evin çalışanlarından dinlemişti. "Hala aklım almıyor." Diyordu kızarmış patlıcanını ağzına atarken "İnsanlar bir yerde tüm günlerini boş boş gezerek nasıl harcıyorlar? Hayır, size bağcılığı anlattığımızda anlıyor musunuz ki?"
Kilid'den birlikte geldiği Aysun Hanım gülümseyerek gözlerinin içine bakınca genç kız "Yalansa yalan de. Birilerinin bana sürekli bir şeyler anlatmasından sıkılırım ben. Bir de o tadım kadehlerini ellerine aldıklarında verdikleri tepkiler..." Gözlerini devirip "Aman Allah'ım!" diye homurdandı "Böyle pespayelik görülmemiştir."
"Bugün günün iyi geçmedi mi?" diye soran Aysun Hanım, kızın ikinci tabağını dolduruşunu seyrederken Safira "Hepsinden nefret ediyorum" diye homurdandı. "Dönemin başında samimi bulduğumu söylediğim bir kız vardı ya hani?" dedi ağzı dolu dolu.
Aysun Hanım "Evet. İpek miydi?"
Safira hızlı hızlı başını salladı. "Kola alabilir miyim? Bugün deli gibi canım kola çekti ama kantin o kadar doluydu ki o sıraya girmeyi gözüm kesmedi." Diyerek yerinde kıpırdanırken "Ne diyordum? İpek! Evet! O aptal sırf onun erkek arkadaşıyla konuştum diye, benim cep telefonu numaramı tuvaletin duvarlarına yazdırmış. Yani erkeklerin tuvaletine."
Aysun Hanım "Ayıp etmiş." Diyerek kolasını önüne bırakırken Safira kolasını eline alıp kadına baktı. Ela gözleri sevgiyle bakıyor olsa da Safira şu an da sevgi dolu hissetmiyordu. "Ben onun ağzına edecektim de dua etsin başım kalabalıktı. Kaç yaşındasın sen Embesil? Numaramı erkekler tuvaletine yazdırmak ne demek? Çocuklar zaten kimin ne bok olduğunu bilmiyorlar mı" diyerek öfkesini kusarken "Of çok açım. Asla doymuyorum." Diye kızdı. Başını eğip, kendisine baktı. "Göbeğim çıktı resmen" dedi.
"Gençsin sen, yakarsın." Diyen kadının sözleriyle gülümseyerek başını kaldırdı "Aslında çatlamasa bence göbeğimin çıkmasında da bir sakınca yok biliyor musun Aysun teyze." Dedi. Ardından "Vallahi bir tabak daha yiyeceğim bana ne." Deyip, masanın ortasındaki yemek tabağına uzandı. İçini çeke çeke, tüm sinirini boşaltırcasına midesini ağzına kadar doldururken tüm gün hayalini kurduğu rahatlığa kavuşmuş olmanın verdiği keyifle, yemeğini yemeye devam etti. Taylan geldiğinde hareket yavaşlamıştı ancak Safira ona bakmamıştı. "Neden telefonlarımı açmıyorsun?" diye sordu bunun yerine. Adam gelip sol yanındaki sandalyeyi çekip oturduğunda "İşlerim vardı." dedi.
