S2 E15

599 27 22
                                    

Bella hızlıca üsse gelmesi ile sona kalan eşyalarını toparlayıp bavuluna sıkıştırmaya çalışıyordu. Odanın içine birisinin girdiğini hissettiğinde umursamayıp bavulu hazırlamaya devam etti.

Aniden kolunun çekilmesi ile neye uğradığına şaşırdığında elindeki çerçeve kayıp yere düşerek parçalara ayrılmıştı. Babası ile olan fotoğrafı...

"Şimdi sizi fotoğraf çekeceğim ama sakın gülümsemeyi unutma. Bu anı aklından hiç silinmesin olur mu?"

Aklına dolan sahneler ile sağ gözünden bir yaş düştü yanağından aşağı.

Küçük kız gülümseyip kafasını salladı, Steve de gülümseyip küçük kızın yanağına öpücük bahşetti.

Öpücüğü yanında hissedebiliyordu diğer elini yanağına götürdü, okşadı.

Steve biraz uzaklaştığında kamerasını onlara doğru tutup düzgün yeri ayarlamaya çalıştı. Bulduğunda ise haber verdi.

Gittikçe nefesi darılırken gözünden daha fazla yaş geliyordu.

"Eveeet çekiyorum!"

"Dur bekle ihtiyar! Nasıl poz vereceğimi bulamadım."

Tony kızına bakıyor, küçük kız da ona bakıyordu. İhtiyarın 'çekiyorum' demesiyle baba kız birbirlerine en güzel gülümsemelerini yollamışlardı. İhtiyarın da dediği gibi bu anı aklından asla çıkmayacaktı. Bu güzel anıyı unutması mümkün olabilir miydi?

Bella'nın içindeki öfke büyürken kırmızı olmuş gözlerini Natasha'ya çıkartıp baktı. "Ne yaptığını sanıyorsun sen!"

Sesi sonlara doğru yükselirken Natasha'yı diğer eli ile itmişti. Ona doğru uzattığı elindeki gücünün rengi koyulaşırken Natasha kaşlarını çattı. "Gücün..."

Bella elindeki güce bakıp hemen geri çekti. "Gitmem gerek."

Bella bavulunun fermuarını çekip kapatırken Natasha ona yaklaşmaya çalışmıştı ama Bella'nın ona ani bağırışı ile birkaç adım geri atması ile durdu.

Yatağın üzerindeki bavulunu alıp orayı hemencecik terk etti. Bir daha geri dönmemek üzere. En azından öyle umut ediyordu.

Bella anahtarı girişe sokup sağa doğru çevirerek kapıyı açtı. Yavaş adımlar atıp içeri girdiğinde anılar her yerdeydi. Odanın her bir köşesinde.

Olmasa bile görünüyordu, sanki şu an gerçekten yaşanıyormuş gibi...

Bella burnunu çekip biraz daha odada ilerledi. Boş, kutu gibi odada gözlerini gezdirirken duvardaki fotoğrafa kaydı gözü. Üçüsü birlikteyken...Wade çekmişti. Peter ve Bella kavga ederken...

Yatağa ilerleyip oturduğunda Wade'in ona yüzük niyetine aldığı şeker geldi aklına.

"Hadi kapat gözlerini."

"Hiç sanmıyorum."

Wade yüzünü somurturken Bella gülümseyip kapatmıştı gözlerini. "Bu işin sonucunda seni dövmem gerekmez umarım."

Wade kıkırdayıp komidine uzanarak eline aldığı şeyi Bella'nın önünde tuttu. "Açabilirsin."

Bella gözlerini açtığı gibi gördüğü şekerle kahkaha attı. "Hey! İhtiyacım vardı."

𝐑𝐞𝐭𝐮𝐫𝐧 𝐇𝐨𝐦𝐞 ↺ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin