𝐑𝐞𝐭𝐮𝐫𝐧 𝐇𝐨𝐦𝐞 ↺

15

Bella ve Tony hâlâ bakışırken bir anda Tony gürledi ve Bella bir iki adım geriledi.

"SEN KARDEŞİNİ AŞAĞI MI ATTIN?!"

"Hayır tabii ki! Kendisi istedi."

"BELLA!"

Tony kapıdan ayrılıp kızının yanına gitmeye çalışması ile yere yapıştı, çünkü hâlâ sarhoştu. Bozuntuya vermeden elini yatağın ucuna atıp çekerek kendini kaldırmaya çalıştı. Tabii çekmesiyle örtü ile tekrardan yeri boyladı.

Bella ise bu duruma gözlerini devirip bakıyordu. Cidden bu göz devirmesi neydi? Bella bir an önce buna tedavi bulmasını gerektiğini hatırlattı kendine.

Tony tekrar yatağa uzanıp kalkmaya çalışınca bu sefer olmuştu. Kızının yanına geldiğinde tam parmağını kaldırıp bağıracakken aniden kızının kollarına düştü. Bella kollarının arasındaki adamı daha fazla tutamayacağı için yatağa doğru fırlatıp sırt üstü yatmasını sağladı.

Tam odadan çıkıp gidecekken babasına döndü. Fakat babası çoktan sızmıştı, Bella omuz silkip babasının üzerini örttükten sonra kapıyı kapatıp odadan çıktı.

Merdivenlerden aşağı indiğinde yenilmezlerin sinirli olduğunu gördü. İstese eliyle hepsini duvara yapıştırırdı ama tanrıya dua etsinler Steve'e zarar gelmesini istemiyordu.

"Selam millet, beni karşılamaya mı geldiniz? Gerçekten çok duygulandım ama gerek yokt-"

"BELLA!"

Steve'in ani kükreyişi ile Bella donup kalmıştı. Sanırım gerçekten sıçmıştı. Hem Steve nasıl kendinde olabilirdi ki?

"Sen alkol almamış mıydın babacım? Seni böyle ayakta dimdik görmek...Tuhaf."

"Serum yüzünden sarhoş kalamadığımı biliyorsun. Peki şimdi sen kendini nasıl bu durumdan kurtaracaksın onu düşün."

"Peter için üzgünüm, beni yere attı. Ben de..."

Steve derin bir nefes verdi. Tek sorun o mu sanıyordu bu kız?

"Sadece sorun Peter değil bebeğim, düğünü mahvettin. Neden böyle bir şey yaptın?"

"Ben bir şey yapmadım ki."

"Bella! Senin yaptığını gayet iyi biliyorum fakat sen de şunu anla artık, Tony ve ben diye bir şey yok. Tony evlendi sen istesen de istemesen de, sen doğduğunda da Pepper ile evliydi. Bunu değiştiremezsin, bu düğün öylesine, evliliklerini tazelemek için, biraz da olsa kafa dağıtmak içindi. Sen ise...Kıskançlığın yüzünden-"

"Ne?!"

Steve ne dediğinin farkında mıydı? Ne kıskançlığından bahsediyordu bu adam?

"Sen bunları kıskançlıktan yaptığımı mı düşünüyorsun?"

Bella'nın gözleri dolmuştu. Derin bir nefes alıp dış kapıya doğru yürüdü. Steve'in yanından hızlıca geçmeye çalışırken Steve onun bileğinden tutup geri çekti ve sımsıkı sarıldı.

"Bırak beni!"

"Bella-"

"SANA BIRAK DEDİM!"

"Beni dinler misin?"

Bella ani bir güç ile Steve'i duvara fırlatmıştı. Bella ellerine bakıp az önce nasıl Steve'i ittiğini çözmeye çalıştı. Sonra ise vazgeçip kapıya doğru yürüdü ve kapıyı açıp çıktı. Kimse bir şey demedi durdurmadı bile, çünkü biliyorlardı ki sonları Steve'den daha kötü olacaktı. Şu an sinirli ve öfkeliydi ve sinirini boşaltması gerekiyordu.