Vampir Okulum 1 (DÜZENLENİYOR)

27/V.O

Yepyeni bölümle karşınızdayım bir çoğunuz bölümlerin kısa olduğunu söylemiş. Uzun yazmamı istemiş bu bölüm gerçekten uzun oldu. En az 2200 kelimelik bir bölümü oldu. Yazarken Çok keyif aldım umarım okurken siz de keyif alırsınız.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın tekrar tekrar söylüyorum oy ve yorum.

SINIR GEÇİLMEDEN KESİNLİKLE BÖLÜM ATMAYACAĞIM SÖYLÜYORUM. Sebebi de ben yazıyorum emek veriyorum, uğraşıyorum hatta ben geceleri yazdığımı söylemiştim. Geceleri uykusuz kalıyorum ve bölümü tamamlıyorum ama bir çoğunuz hala hayalet okuyucu olarak takılmaya devam ediyor. Ve benim sinirlerim bozuluyor çünkü ben emeğimin karşılığını alamıyorum. Bölüme bakıyorum 500 kişi okuyor ama beğeniye bakıyorum 50-60 kişi anca var bölüme bakıyorum 150 kişi falan okumuş oy ve yorum şeylerine bakıyorum, yorumlara bakıyorum 15-20 yorum anca var ve bu benim sinirimi bozuyor. Motivasyonumu düşürüyor. O yüzden sınır geçildiği an atacağımı haber vereyim tekrar.

SINIR: 60 OY 50 YORUM

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Nefes nefese kendimi dışarı attığımda bedenim zangır zangır titriyordu,korku bir zehir gibi damarlarımda kol gezerken annem,babam,bay Tyler ve bayan Ava da yanımda yerlerini aldılar,onların arkalarından gördüğüm kadarıyla diğerleri de gelmişti. Ben hariç diğerleri saldırı pozisyonu alırken, ellerinde ucunda yeşil ok bulunan üzerimize doğrultuklarında lazer gibi kırmızı noktalar saçan garip silahları bize doğrultan kişilere öfkeyle baktım.

Abimin yerde hareketsizce ytan bedenini gördükçe öfkeme mani olamıyordum.

İnsan gibi koksalarda bir insanın hareketlerine göre bunların hareketleri daha sağlam ve hızlıydı,çevik hareketlerle göz açıp kapayıncaya kadar her şeyi yapıyorlardı. Ayrıca o ellerinde ki şeyleri insanların kullandığını hiç görmemiştim hem çağ dışı geçmişe ait hem de ileriye ait bir silah gibiydi. Biraz önce içlerinden birbirleriyle konuştuklarını gördüm,tıp kı kurtlar gibi. Kurtlara özgü bir olay zihinden konuşmadır bunu yapa bilmek için o kişiyle göz göze gelmeniz gerekiyor onun zihnine girdiğinizde gözlerinizde ki fer kaçmış oluyor,göz bebekleriniz küçülerek beyazlarınız çoğalıyordu. Ben de yarı kurdum ve bende de olabilir bu özellik,onlar sayesinde bir yol bulmuştum bile zihinden konuşma sanırım  zihin okuma gibi sanırım.

Royla göz göze geldikten sonra diğerleri anlamasın diye gözlerimi kapattıp Roy'un zihnine odaklandım.

''Kim bunlar''

Önce şaşırsa da çabuk toparlamıştı. Büyük ihtimalle başarmıştım. Çok geçmeden onun sesini duydum zihnimde.

''Kara büyüyle korunan avcılar,bizi avlayan insan türünden gelen kişiler ama daha kıdemli ve eğitimli''

''Tamam, diğerlerine söyle sakin olsunlar,ben halledeceğim'' 

Konuşmayı kestiğimde bir lastiği gerdirip bırakmışım gibi başıma ani bir acı saplandı ve gitti ama yanması hala duruyordu. Konuşmayı kestiğimde Roy kaşlarını çattı. Onları geride bırakarak üç adım öne çıktım. Başları olarak düşündüğüm diğerlerine nazaran daha yapılı ve uzun boylı kişiye hitaben konuşmaya başladım.

"NE İSTİYORSUNUZ" sonra bağırmanın bir şeye fayda etmeyeceğini fark ederek biraz daha kıstım. Adam ayaklarının ucunda abimin sırtına hafifçe bastırdı. "Bunu" derken resmen tükürüyor gibiydi,abimin kanatlarını istiyordu bu imkansız abim güçlerinin bir kısmını kanatlarından alıyordu ve kanatları onun bedeninin bir parçasıydıbir uzvuydu onları koparmak acısının yanında akla hayale durgunluk verecek cinstendi.