Vampir Okulum 1 (DÜZENLENİYOR)

19/V.O

Merhaba 👋👋

Yeni bölümle burdayım.

Oy ve yorumları bekliyorum bu arada bölüm 2000 kelime oldu iyi okumalar

SINIR: 20 OY ve 20 YORUM

⭐⭐⭐💬⭐⭐💬⭐⭐⭐

"Bana bir kez daha sakin olmamı söylerseniz eğer! Kalbinizi kırarım"

Soğuk sesim kulaklarda çınladı. Bakışlarını benden kaçıran bedenler eş olarak bir adım uzağıma çekildiler,kimse dokunmuyor tek söz de etmiyorlardı şimdi. Böyle de olması gerekiyordu. Abim burada kalmamı söyleyerek telefonu suratıma kapattığı andan beri iki saat geçmişti ve bay Tyler'in dediğine göre de buraya geliyorlarmış.

Bunu nerden bildiğini sorduğum da yer bulma büyüsünden onları izlediğini söylemişti, ayakta volta atarken Roy soğuk bir şekilde sakin olmamı söyleyerek kendini koltuğa attı,ona sadece göz devirdim çünkü münakaşaya girecek havamda değildim. Hayal, Rüya,Mia, Arnav,Alex ve Jackson'u da zorla evlerine göndermiştik. Benim önceliğim onlar değil ailem.

Ne olduğunu bilmiyorum tek bildiğim telaşlı olmalarıydı. Kahretsin yanında olmalıydım!

Bazen keşke diyorum. Keşke bir yaratık türü değilde insan olsaymışım. Sıkıcı bir hayat yaşayan bir insan. Ne güzel olurdu öyle.

Düşünsenize biri size vampir olduğunu söylüyor. Sizi ısırıyor,size kırmızı parlak gözlerle bakıyor, kırmızı kanatlar çıkarıyor,kan içiyor ve bunları yaparken siz de şahit oluyorsunuz. Ne yapardınız!? Ben kesinlikle aklımı kaçırırdım. Gel gör ki bunlar gerçek ve ben yaşıyorum.

Bilmediğim düşmanlar,okulda bitmeyen davalar en acısı da ne olursa olsun her şeyin sonu o okula çıkıyor. Asla birini öldürmem dediğim de bir kızı öldürüyordum. Resmen bir ölüm labirentindeyim. Güçlü olan yaşar güçsüz olan ölüme mahkumdu. İnsanların alaya aldığı şeyler tamamen gerçek ve ben de o gerçeğin ta kendisiyim. Büyük balık küçük balığı yer misali.

İnsanlar sana büyü yapılmış diye birbirlerini kandırıp paralarını kazıklarlarken ben burada büyünün âlâsını  yapıp nefes kesiyorum.

Şimdide benim nefesimi kesiyorlar,benden ailemi almaya çalışıyorlar ama ben de Alina isem eğer aileme bir şey olsun hiç bir canlıyı yaşatmam. Hepsinin nefesini kesip lanetli şekilde öldürürüm. Türlerine de yaşamlarına da son veririm.

Bay Tyler "Alina, yaklaştılar" dediği zaman bayan Ava ayağa kalkmıştı ki zil çaldı. Kimseyi umursamadan vampir hızıyla kapıya koştum, hızla açıp karşımda ki abimin üstüne atladım. Belimden tuttarken dengeyi sağlarken arkasından annemin homurdanmasını duydum.

"İyisiniz değil mi ? Bir sorun yok,ne oldu,niye geç geldiniz,niye sesiniz öyleydi,yaralandınız mı ? Babam nerde,n-" arka arkadaya nefes almadan sorular sordum,gözlerim üzerlerinde gezinip yaraları arıyordu ancak lafımı  kesen bu sefer babamın sesiydi.

"Burdayım kızım, hepimiz iyiyiz bir sorun yok,bir izin ver de içeri girelim meleğim, herşeyi anlatacağız." kafa sallayarak geri çekildiğim de abim belimdeki tutuşunu belirginleştirerek kendine yaslanmamı sağladı.

"Bakıyorum da oyunbaz bir bücür benim için korkmuş" diye alayla konuştuğun da ona kızgın bakışlar attım. Benim sevgim öfkemle yarışır abi, ama gerçekte seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun, söylemeye gerek bile yok. "İstersen sus" diyerek aptal saptal alayına bir son verdim. Babam ve annem içeri girerken biz durmuştuk, abim kalçalarımın altından tutup kucağına aldıktan sonra bacaklarımdan desteklemişti,küçük bir çocuk gibi boynuna sığındım hemen. Benim nasıl delice korktuğumu biliyordu çünkü o beni çok iyi tanıyordu. Annemlerin ardından abim beni indirmeden öyle içeri girdi,kapıyı kolumu uzatarak kapattım. Babamlar ile bay Tyler ve bayan Ava sarılıyorlardı. Froy ve Roy da ayakta onlara bakarken Roy'un bakışları abime ve kucağında ki bana döndü.