Vampir Okulum 1 (DÜZENLENİYOR)

54/V.O

{Medya da ki kikloplar}

SELAM İMANPOWER CANİŞLERİ..
Bu bölümü yazmakta baya zorlandım. Şimdiden anlaşalım bu bölümde bana çok saydırmayın olur mu ?

Olur olur bence

O zaman keyifli okumalar,bu arada pop istemeyen,flüt gibi müzik aletlerinin çıkardığı şarkıları seven canlara bir müzik bırakayım.

Bence güzel,tavsiye ederim. Keyifli ve iyi okumalar. Bölüm 2.900 kelime

🔱😈🔱
"Lütfen dikkat et teyze,bak ne olur ne olmaz,dolapta da sütlerim var, yeterince süt popaladım inek gibi" Evden çıkmadan son kez talimat veriyordum. Bir yanım buradaydı,bensiz nasıl yapacaktı bilmiyorum çok küçüktü o daha,babasıyla büyüyecekti,bensiz nasıl yapar ben onsuz nasıl yapardım. O beklenen herkesin büyük bir istek ve şehvetle beklediği o büyük gün gelmişti. Savaş alanına gidecektik,Pamir Akay'a bakması için annem cadı kardeşini çağırmıştı.

Teyzem bebeğe bakacaktı ve biz de savaş alanına gidecektik. Korkuyor muydum ? Sanmıyorum.

Sadece huzursuzluk vardı. Pamir Akay'ın da sürekli ağlayıp beni istemesi de beni zorluyordu belki bebeğim çok hızlı büyüyordu. 1 aylık olmasına rağmen 9 aylık bir bebek gibiydi. Onsuz bir zaman...canımın canı. Son kez tombul yanaklarını öpüp kokusunu derince içime çektim,gözlerim dolu dolu oldu,ruhumun küçük bir kısmını burada bırakıyordum. Her şey onun içindi, onun ve diğer çocukların geleceği içindi. Gitmeden önce son defa o boncuk gözlerinin içine bakarak baş parmağımı anlının ortasına koydum,bazı tılsımlı kadim büyüleri fısıldayarak kimsenin kıramayacağı bir büyü yaptım,onu ben gelene kadar koruması için.

"Tamam teyzem,hadi gidin,dikkat edin,sapa sağlam gelin,bak benim o öküzlerle,prensesim de sana emanet" teyzemle sarıldığımda dudaklarının arasından hıçkırık kaçtı sonradan o da göz yaşlarını silip beni öptü. Teyzemin çocukları ve eşi de bizimle geliyordu. Kuzenlerim ve eniştem de bizimle beraberdi,hepimiz diğerlerinin yaşamı için kendimizden vaz geçiyor bu uğurda kendimizi feda ediyorduk. Tekrar ayrıldığımızda arkamdan gelen adım sesleri yanımda durdu.

"Hadi Efulim" Roy elimi sıkı sıkıya tutmuştu. Arada bir kalbinin atışından ve zihninden benim için ve oğlu için korktuğunu okuyor ve hissediyordum. Gözlerinin içine aşkla ve minnetle baktım "Gidelim hayatım" dedikten sonra son kez teyzemle vedalaşıp oğlumu öptüm. Son kez kokusunu içime çektim. Roy da oğlunun kokusunu içine çekip öpünce beraber evden çıkıp arabaya bindik.

Okulun arkasında nehirin olduğu bir alanda yapılacaktı savaş. Bizim için avantajlarından biri de nemf'ler,nemfler de bizim tarafımızda ve bize yardım edeceklerdi.

*Nemf, nimf, nymphe  ya da su perisi olarak bilinirler. Yunan mitolojisine göre yeri ve denizi dolduran sayısız çoklukta dişi ve tanrısal varlıklardır. Ancak tanrılar gibi sonsuz bir yaşamları yoktur. Ancak tanrıların yediği ve onlara sonsuz hayat veren, bala benzer bir madde olan "ambrosia" ile beslendikleri için oldukça uzun bir hayatları vardır. Hatta bazen o kadar uzun yıllar yaşarlarmış ki ömürlerinin sonsuz olduğuna inanılırmış. Aynı zamanda beslendikleri bu yiyecek sayesinde her zaman genç ve güzel kalırlar.İyilik adına çalışırlar*