Vampir Okulum 1 (DÜZENLENİYOR)

45/V.O

Sınır bunda da yok. Yaiznca atacağım ama oy ve yorumu eksik etmeyin.

Yazardan...

Kahin olağanüstü bir hızda koşarak kulübeye girdi. Kulübede ki bütün arkadaşlarında göz gezdirirken içinde tarifsiz bir korku ve mutluluk vardı.

Korkuyordu çünkü lord'un elinden kurtulmak istiyordu.

Mutluydu çünkü bir bebek geliyordu.

"Chris, kehanet değişiyordu. Kehanete bir bebek geldi."

"Che, sanırım melez hamile"

"Chris,ya da hamile kalacak,bu bebek kehaneti değiştirdi. Melez bizi lord'un elinden kurtarır mı ?"

"Kurtaracak, kehanete gördüm. Aydınlık var. Herkesin aydınlık ama aması var işte"

"Herkes için aydınlık biri için karanlık"

"Evet"

Kahinler, küreler eşliğinde bir kez daha gelecekte olacaklara baktılar. Kehanet gerçekleşecekti.Lord, onları zorla tutuyordu. Kehanet için bilgiler alıyorlar ancak bu iki kâhin, lord'a gerçek kehanet yerine yalanlar söylüyorlardı.

Savaş artık kapıdaydı.

Alina'dan...

"Tamam sevgilim görüşürüz"

"Görüşürüz güzelim"

Telefonu kapattıp cebime koydum. Okula iki saat vardı. Ben de bu saatte eve gidip üzerimi değiştirir ve çantamı alırım diye düşündüm. Mecburen bugün insan dersi göreceğiz ya.

Kendimi bi tuhaf hissediyorum. Sanki yenilenmiş gibi bir bebek gibi saf ve temiz ama korku da var. Abim ya da annemle babam öğrenirse ne tepki verirler bilmiyorum.Açıkcası söylemeyi de düşünmüyorum.

Kapıyı açıp içeri girdiğim de kanepe de oturan abimi beklemiyordum.

"Abicim!" o bana abicim mi dedi. Kesin çok sinirli yoksa kolay kolay bana abicim demez bu öküz.

"Abi" onun gür sesine karşın benim sesim fısıltıdan farksız çıkmıştı. Ya bunun uyuyor olması gerekmiyor mu ? Senin yapacağın büyüye ben Froy...

"Neredeydin sen!"

"Mia ile beraberdim"

Gözlerim ayak ucuma inerken ilk defa yalan söylediğim için kendimi kötü hissettim. Abimin yerinden kalktığını söyleyen koltuk yaylarından sonra abimin ayakları görüş açıma girdi.

"Kafanı kaldır!"

Usulca kafam kalkarken yüzünde sert bir ifade vardı.Elleri bir yılan misali kolumu sararken hafif bir baskı da buna eşlik etti.

"Bana doğruyu söyle, neredeydin!"

"Abi!"

"Abicim senin karşında 7 yaşında çocuk yok 21 yaşında abin var. O aptal arkadaşın bana büyü yapmaya kalkacak ve ben fark etmeyeceğim öyle mi ? Neredeydin!"

"Kızarsın"

"Neredeydin"

"İçmeye gittik"

"Doğruyu söyle,sarhoş olamazsınız"

"Ya zaten içkilerin içine iksir döktük. Onların bir dağ evi vardı oradaydım ama sen içmeme kızıyordun"

Vay be! Sanki kırk yıllık yalancıymışım ne güzel yalan söyledim öyle. Hiç düşünmeden hemde,oturup düşünsem bu kadar iyi yalan söyleyemem.