Vampir Okulum 1 (DÜZENLENİYOR)

14/V.O

Vote vermeyi unutmayın lütfennnnn.

💚💙💚❤️💙💚💙

İyi ve keyifli okumalar...

(Medya da ki şarkıyı açın)

Lena'nın cümlesini keserek karşımda ki gelen kişilere bakmaya devam ettim. Uçakta hoşlandığım çocuk,benim maviş vampirimdi bu. Rustin mine çiçekleriyle oluşturulmuş halatlarla bağlanmıştı,ağızında mor renklerle bezenmiş bir kese vardı,anlının tam ortasına kırmızı bir çarpı işareti konulmuştu. Başında kırmızı zümrütten yapılmış taç taşıyan Roy önden yürürken arkasından  tanımadığım bir kız bir erkek Rustin'in kollarına girmiş onu sürükleyerek vampir kadehinin önüne getiriyorlardı. Rustin kendinde değil gibi yalpalıyordu,yer yer kızarmış vücudunu görüyordum,tişört yoktu üzerinde,mavi saçları yüzünü kapatırken vücudu,fazla mine yüzünden yanmaya başlamıştı hafif.

Ne yapmalıyım? Beynimden vurulmuşa döndüğüm anlar da ne yapmam gerektiğini kestirmeye çalışıyordum o anda da Froy'u gördüm, en önde üzgün gözlerle izliyordu olan biteni. Kadehin önüne gelen üçlü durmuşlardı. Roy başında ki tacı düzeltip kollarını iki yana açtı,gür sesi sessizliği bir bıçak gibi kesip attı.

''Evet kardeşlerim!Ayin zamanı geldi!''

Bütün kurtlar aynı anda sistemsel hareket ederek kafalarını gökyüzüne kaldırarak ulumaya başladılar, bilmediğim bir dilde ilahi yükseldi bir yerden,gökyüzünün onlara bahşettiği bir müzikti bu, tüm kurtlar arınıyor gibi geldi gözlerime hepsi aynı anda bir şey söylemeye başladılar. Bir yandan söylerken bir yandan kafalarını öne arkaya sallıyorlardı.

''Bir şey yapalım Alina!'' Lena panik atak geçiriyor gibiydi,çırpınmaya başladığı sıra karnına dirseğimi geçirdim.

''Zamanı değil, hazır ol!''

Diz çöken kurtlar ayağa kalkarlarken Roy'a tanrı gibi tapıyor ona heyecanlı bakışlarla bakıyorlardı. Roy, Rustin'i kadehe yönlendirmişti. O an planı bile siklemedim,sazların arasından atlayarak çıktım. Kendimi kaybedercesine melez hızımla koşuyordum,bir dakika için de Roy'un üzerine atlamıştım bile. Royla birlikte yere düşerken kafasında ki tacı suratına vurmuş onu yerinde kıvrandırırken Rustin'i tuttuğum gibi iplerden kurtarıp bize doğru gelen Lena'ya fırlatmıştım. Bir ok gibi salise de hızlı davranıyordum böylelikle kurtlar beni tam göremediği gibi şaşkınlıktan hareket edemiyorlardı. Lena, Rustin'i sırtına aldığı gibi portaldan geçtiler.

Yerde kıvranan Roy acısına inat ayağa kalkmış,kolumu tutuğu gibi sıkıyordu. Kurt pençeleri çıkmaya başlamış etime gömülüyordu. Arkadan tanımadığım kurtların sesleri nüksetmeye başlamıştı. Hiç birini duymadan sadece Royun tiksinti bakışlarına karşılık verdim.

''Lanet olsun pis melez, ihanet ettin bana!'' dedi sanki olağan bir şeyden bahseder gibi. Ona aptalmış gibi bakmakla kalmayıp kolumu ellerinin arasından sertçe çekip aldım.

''Irksız yaratık,ayini bozdun!''

Küfreder gibi suratıma bakıyor,kolumu tekrar tutup sıkıyordu.

''Irksız yaratık o pis vampire niye yardım ettin! Çok mu salaksın,bize nasıl böyle yaparsın!?''

Öfke kanımda zehir misali dolaşıyordu,sesler artı,öfkem artı. Denge oluşturamadan büyük bir ses patlaması yaşadım.

''YETER Artık! O benim ırkım ve ben ırkıma sırt çevirmem''

Manipüle edilmiş gibiydi hepsi. Aynı şeyi tekrarlıyorlardı. Roy tek bir el hareketiyle tüm sesleri bir anda bastırdı.