🌿İslami Aşk Romanı 🌿
Çökmüş hayatının emareleriyle nefes almaya çalışan fakat aldığı nefesi ona haram kılan bir kadın yüzünden çocukluğu mahvolan bir adam. Duygularının kaybolduğunu düşündüğü karanlık kuyudan onu çekip kurtaran bir kadın. Adam ilk...
Keyifle yazdığım bir bölüm oldu, umarım seversiniz. 🤍🌼
Oy verelim mi bölüm başlamadan? 🥰
Keyifli Okumalar...
🕊️
"FİGAR-27.Bölüm" Sunar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️
"İrem'i nasıl yenmişlerdi ya?"
"Valla ben şoka uğramıştım. İrem'in bahçeden nasıl kaçtığını gördünüz mü? Kız o kadar sinirlendi ki ağlayacaktı az kalsın."
"Ben de beklemiyordum. Demek ki Demir'leri böyle etkisi altına alabiliyorlar."
"Gerçekten öyle mi acaba? Demir'ler le konuşabilmek için voleybol mu oynamak gerekiyor?"
"Yok be. Onlar başka şeyler yapmış olmalılar. Sürtüklerden ne beklersin?"
"Dimi, zaten Demir'de yapılan sürtük yorumlarına karşı olumsuz bir şey demedi. Demek ki o da öyle düşünüyor."
Elimde telefonla koltuğun üzerine oturmuş okulun sitesinden voleybol mücadelemiz hakkında yorumları okuyordum. Sıkılmıştım ve ne yapacağımı bilemeyerek aklıma tek bu gelmişti.
Son yorumda yazılanlar beni aşırı derecede rahatsız ederken ekrana bakan gözlerimin sinirden alevler çıkarmasına engel olamamıştım. Kaşlarım çatılırken aynı zamanda Demir'le konuşup bu işin bir an önce hallolmasını sağlamalıydım.
Zaten yarın sabah kızlar, ben ve büyük ihtimalle Demir'ler hep beraber yetimhaneye gidecektik. Semiha teyze beni bizzat aramış ve durumdan haberdar etmişti.
Daha sonra ben kızlara mesaj atmış yarın gelip gelmeyeceklerini sormuştum. Onlar da keyifle kabul etmişlerdi. Yarın ki organizasyon için doğum günü çocuğuna bir oyuncak araba almıştım. Kızlar da benim gibi hediye için yarın erkenden oyuncak mağazasına gideceklerdi.
Her şeyi halletmiş olmanın ve bir yetim çocuğu sevindirecek olmanın mutluluğuyla yüzümde gülücükler eksik olmuyordu.
Ben elimi yanağıma dayamış gülümseyerek yere bakarken kardeşim görüş açıma girmişti.
"Abya şana şeşleniyoyum. Duymuyoy muşun?" Kaşlarını çatmış ve elindeki beyaz oyuncak arabasıyla kollarını kavuşturmuş bana bakan kardeşime tebessüm ederek baktım. Dalmış olmalıydım.
