🌿İslami Aşk Romanı 🌿
Çökmüş hayatının emareleriyle nefes almaya çalışan fakat aldığı nefesi ona haram kılan bir kadın yüzünden çocukluğu mahvolan bir adam. Duygularının kaybolduğunu düşündüğü karanlık kuyudan onu çekip kurtaran bir kadın. Adam ilk...
Bu bölümün gelmesi uzun sürdüğü için üzgünüm. Maalesef anlatamayacağım sebepler var.
Şunu belirtmek istiyorum ki okuyan herkesin oy ve yorum vermemesine üzülüyorum. En azından motivasyon olsun diye 200+yorum ve 200+ oy gelirse hemen bölüm geleceğinin teminatını veriyorum. Bu da size sözüm olsun.
Keyifli Okumalar...
🕊️
"FİGAR-45.BÖLÜM" Sunar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️
Gecelerin hatırı uğruna derin bir uyku çekti tüm yıldızlar. Işıkları kara gökyüzünde parlarken uykuları bu gece daha derin ve sonsuz güzellikteydi. Uykunun yaşattığı rahatlık hissi herkesin bedenini kuşatmıştı.
Dün midemde çıkan artçı depremler şimdi toz bulutu gibi dağılarak yok olmuştu. Öyle güzel ve aynı zamanda ilk defa farklı bir duygu hissediyordum ki içimdeki tatlı kıpırdanmaya engel olamıyordum. İlk önce tüm bedenime sıcaklığını nükseden kolları hissettim. Öyle bir sarmıştı ki beni, sanki uyanıktı ve onun yanında olmamdan hoşnutluk duyuyordu. Gövdesi sırtımın neredeyse tamamını kaplıyordu ve kollarını her iki tarafımdan vücuduma sarmıştı. Gece karnımın üzerine koyduğum sıcak su torbası artık yatağın neresindeydi bilmiyordum ama şimdi onun yerine büyük eller sarılmıştı karnıma. Öyle bir kaplamıştı ki göbeğimi, uzun süre orada öylece durduğu belliydi.
Sırtımı Demir'den biraz ayırıp yüzümü yüzüne dönerken kaşlarının çatılması ve kollarının sırtıma sarılıp beni kendine çekmesini tebessümle izlemiştim. Dağınık saçları kemikli ve çökük yanaklarına o kadar yakışıyordu ki, parmaklarımı her an saçlarının arasından geçirip okşamak istiyordum.
Dün bana, beni şu hayatta belki de en çok mutlu edeceği bir şey söylemişti. Ve bunu söylerken gözlerindeki çocuksu heyecanı görmek, hem beni oldukça duygulandırmış hem de mutluluktan ağlayacak gibi olmuştum. Demir'i ilk tanıdığım zamanlar onun zengin züppe, egolu ve herkese kibirle bakan sinirli bir adam sanmıştım. Bana böyle yansıtmıştı, aslında hala daha herkese böyle gösteriyordu. Ama içinde öyle sevilesi bir çocuk vardı ki, onu sadece ben görebiliyor olmam derin bir tatmin duygusu yaşatıyordu benliğime.
İlklerimi Demir'le yaşamıştım. Ona sarılmıştım, öpmüştüm, onun ellerini tutmuştum. Onu benimsediğimi hissediyordum hatta bu duygu tüm vücudumu hapsetmişti. Onun yanında olmaya, onunla adım atmaya ve hatta akşamları kapıma gelip bana ihtiyacı varmışçasına şefkatle sarmasına alışmıştım. Evet, evliliğimiz bir amaç doğrultusunda yapılmış olsa da her şey çok amansız gelişmişti.
Benimle evlendikten sonra onun nasıl yaralı olduğunu görmüştüm. Ona iyi geldiğimi bana hissettirmişti ve hatta o da bana iyi gelmişti. Eğer evli olmasaydık, aramızda ki belli bir mesafe hep olacağından Demir'in içine sakladığı yaraları asla göremeyecektim. Bunun olması bile kalbimi sızlatırken derin bir iç çektim.
