FİGAR

35 "Durağan"

Selamün Aleyküm herkese!

Evet biliyorum bölüm geç geldi üzgünüm, fakat gerçekten zamanım yoktu. Umarım zamanında yetiştirmek nasip olur. 🌷

Umarım bu bölümü seversiniz, yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. ✍🏻

ATEŞİN RUHU'nu da okumayı unutmayın. 🔥👑

Keyifli Okumalar...

"FİGAR-35.BÖLÜM" Sunar...

🕊️

Hislerim karışık bir düğümün içine hapsolmuştu. Dalgalı denizin arasında oradan oraya sürülen duygularım tek bir şeye takılı kalmıştı.

Temas

Dün gece Demir ile geçirdiğimiz o kısa fakat oldukça anlamlı temas beni çok uzak diyarlara götürmüştü. Utanıyordum. Aklıma gelip beynime sinsice saplanan o anlar yüzümün kızarmasına neden oluyordu. Daha önce hiç bir erkekle bu derece bir şey yaşamamıştım. Belimi sahiplenici bir şekilde sarmasını ve sıcak bedenine yaslamasını unutamıyordum. Heyecanla derin bir nefes aldım. Üstelik akşam gönderdiği mesajda heyecan üstüne heyecana sürüklemişti beni. Ve en garibi de Demir'e karşı böyle hissetmem günah ya da yanlış değildi. Eskiden Demir ile kısa bir göz temasımız bile beni endişe ettirirken şimdi ise o kişinin helalim olması mutlu hissettiriyordu. Fakat bu evliliğin bir amaç doğrultusunda ilerleyeceğini de biliyordum. Eminim ki bu tehdit olayı çözüldüğünde ayrılacaktık ve bu iş bitecekti.

Alan Walker & Ava Max - Alone, Pt II

Çalan müziğin nakaratı düşüncelerimi dağıtıp beni gerçek hayata sürüklediğinde kulaklığımı kulağımdan çıkardım. Okulun durağına yaklaşmıştık. Sarı direğe tutunup oturduğum yerden kalktığımda hemen arkamdan kıvırcık saçlı, kumral bir çocuk oturmuştu. Otobüste çok insan yoktu ve bu seyreklik şanslı hissettiriyordu.

Gözlerim akıp giden yollarda gezinirken kırmızı butona basarak otobüsün durmasını bekledim. Durduğu an açılan kapının dışına bedenimi iterek dışarı çıktım. İki elim cebimdeyken sağ elime değen çikolata paketiyle oynayarak okula doğru adımladım. 

Geç kaldığım bahçe alışkanlıktan uzak olarak diğer günlere nazaran kalabalıktı. 

"Günaayydıın evli hanıııım?" Kafamı gelen yüksek sese çevirdiğimde kızlarla birleşti gözlerim. Ceren uykulu gözlerini kimseden sakınmazken Tuğçe'nin koluna asılarak ilerliyordu. Fakat Eda tam tersine mutlu görünüyordu. Yüzünde ki sırıtış imalı gibiydi. Bu gözlerimin kısılmasını sağladı. Kolunu omzuma atan Eda sırıtmaya devam ederken göz kırptı. "Naber evli hanım?"

Gözlerimi devirdim gülerek. "Eda yine formunda."

"Aynen," diyerek bana katılan Tuğçe'yle Eda bize bakarak gözlerini kısmıştı. "Ne ya? Sen evli değil misin?"

"Biraz daha bağır Eda. Duymayan kalmasın."

Bu sefer beni ciddiye alarak yüksek sesle konuşmaya başladı. "Nasılsın evl-"

Sağ avucumla Eda'nın dudaklarını kapattığımda ona şokla bakıyordum. "Sen gerçekten normal değilsin." Dudaklarını benden uzaklaştırdığında sırıtarak cebinden çıkardığı bisküviyi ağzına attı. Ona 'umutsuz vakasın' der gibi baktıktan sonra önden ilerleyerek okula ilerledim. Sağ tarafımda Eda, sol tarafımda ise Tuğçe ve Ceren vardı. Sessiz bir şekilde yan yana okula ilerlemeye başladık.