🌿İslami Aşk Romanı 🌿
Çökmüş hayatının emareleriyle nefes almaya çalışan fakat aldığı nefesi ona haram kılan bir kadın yüzünden çocukluğu mahvolan bir adam. Duygularının kaybolduğunu düşündüğü karanlık kuyudan onu çekip kurtaran bir kadın. Adam ilk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️
Beklenmedik anda gelen haberler ve gerçekler...
Bir anda olmuştu her şey...
Daha önce yaşamadığım şeyler yaşadım bu zamanlarda.
Çoğu gece gördüğüm rüyalar, Demir ve çetesi, tehditler...
Ne garip bir şey ki, hayatın beni nereye sürüklediğini bilmiyorum. Mesela rüyalarımın anlamını ve neden gördüğümü bilmiyorum. Hep bir bilinmezlik içindeyim. Hiçbir sorumun cevabı yok.
Demir'e yardım ettiğim gece başlamış zaten her şey. O zaman bir belanın içine hapsolmuşum. Tehdit eden adamların zihninde yer edinmişim. Hiç haberimin olmadığı o zamanlarda arkamdan neler olmuştu kim bilir.
Şimdi ise Demir'in dedesine anlatacağı şeyleri zihnimde oynuyor hatta ailem öğrenince ne olacak diye evhamlanıyordum. Evet kötü bir şey yapmamıştım. Yardım etmiştim. İyilik yapmıştım. Fakat bu sorun değildi, sorun olan bunlardan hiç birini aileme anlatmamamdı.
İçeri giren kardeşimle bu komik haline gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Üzerindeki mavi pijamasının üstünde ve dudaklarında çikolata lekeleri vardı. Üstelik parmaklarını çikolata kavanozunun içine soktuğuna kalıbımı basarım. "Ne yaptın sen, bu ne hal?" Elimi ağzıma kapatmış açılmış ağzımı kapatmak isterken o çikolatalı dudaklarını yalayarak kapının önünde ellerini birbirine bağlamıştı. Suçlu bir çocuk gibi kafasını ellerine eğmişken ben annemin vereceği tepkiyi hayal ediyordum.
"Çikoyata yedim." Peltek konuşan kardeşime doğru yürüyerek önünde diz çöktüm. "Bir daha anneden izinsiz böyle bir yaramazlık yapmayacaksın tamam mı canım?"
"Neredesin sen bakayım, bir bulayım seni bacaksız!" Büzdüğü dudaklarıyla kafasını sallarken bir anda annemin merdivenden sesi gelince hızla kapının arkasına saklandı. Onun endişeli endişeli koşuşunu izlerken bana kapının arkasından işaret parmağını dudağının üzerine koyup 'sus' işareti yaptı.
Tam bir şey diyecekken kapıdan giren annemin sinirli gözleriyle karşılaştım. Odayı taran gözleri umduğunu bulamamışcasına bende durdu. "Nerede o?"
