🌿İslami Aşk Romanı 🌿
Çökmüş hayatının emareleriyle nefes almaya çalışan fakat aldığı nefesi ona haram kılan bir kadın yüzünden çocukluğu mahvolan bir adam. Duygularının kaybolduğunu düşündüğü karanlık kuyudan onu çekip kurtaran bir kadın. Adam ilk...
Bölüm çok soft. Hepimize iyi geleceğini düşünüyorum. Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Düşüncelerinizi bilmek istiyorum. 🤍🕊️
Oy ve yorum lütfennn 🐣
Keyifli Okumalar...
🕊️
"FİGAR-44.Bölüm" Sunar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı: Mabel Matiz - Sarmaşık
🕊️
Zamanın dağınık yapboz parçalarının içindeydi. Daha hiç bir şey bütünleşmemiş, anlam kazanmamıştı. Ellerinin arasından geçen her an aslında onun için bir yıkımdı. Hayatta bir çok haksızlığa uğrasa da hayat ona şükretmesi için açık bir sebep sunuyordu. Ama insan nankör olmakla beraber kötülüğü de taşırdı içinde.
Şirketin boğucu havası vücudunun isyan etmesine sebep olurken kendini dışarı attı. Dedesinin bağırmaları, bilinmezlik, tehlike, endişe...
Hepsi genç adamı boğmakla beraber ellerini kollarını bağlıyordu. Mutluluğunu elinden alıyordu. Acılarına tuz batırıyordu.
Arabasının kapısını açıp içine bindiğinde kendisi de nereye gideceğini bilmiyordu. Elleri direksiyonda bir süre düşündü. Aklına tek bir kişi geliyordu zaten. Kar tanesinin yanına gitmek istedi. Yüzü sevinçle parlasa da aynı zamanda aynı şekilde soldu.
Araba da konuştukları an sinsi bir yılan gibi aklına girdi. Yaşananlar bir film sahnesi gibi gözünün önünden geçerken düşen omuzlarının farkında bile değildi.
"Ya hiç karşılaşmasaydık seninle? Ya ben seninle hiç tanışmamış olsaydım ve senin için hiç rahat etmeseydi. Hani diyorsun ya sen bana yetersin diye. Benim son zamana kadar yanında olacağım ne malum? Belki sana tek huzur veren kişi çıkacak hayatından? Sonra ne yapacaksın? O zaman mı aklına gelecek Rabbinin huzurunda olmak? Rabbinin sana verdiği huzur kaynağını elinden alınca mı aklına gelecek sana verilen güzel şeylere şükretmek? Sen demiyor musun Berfin iyi ki karşıma çıktın bana huzur verdin diye? Senin karşına ben bilerek mi çıktım? Hayır... Ben bilerek çıkmadım. Ama kaderi yazan Rabbimiz bizi bir araya getirdi. Şimdi ona bir teşekkür bile etmeyecek misin?"
Başı küçük bir çocuk gibi önüne eğildi. Rabbi ona güzel şeyler nasip etmişken o sadece nankör gibi hayatını yaşamaya devam mı edecekti? Kar tanesinin açık mavi gözlerine bakarken yaşadığı huzuru yaşadığı her an için şükür etme zamanı değil miydi?
Güçlü bir kuvvet geldi genç adama. Kalbi deli gibi atarken garip bir heyecan hissetti. Arabasını çalıştırıp nereye gitmek istiyorsa oraya sürdü.
