Uzun zaman sonra merhaba . Sizi çok beklettim biliyorum ama içinde bulunduğumuz dönem biliyorum ki her birimizin hayatını çok zorlaştırdı ve benim içinde durumlar aynı oldu . Baran ve maral'ın hikayesini çok özlediniz biliyorum çünkü bende yazmayı ve onları bu satırlarda yaşatmayı özlemiştim. Umarım beklentilerinizi karşılayan bir bölüm olur. .İyi okumalar🌸💫
Baran ağa öğrendiği odayı bulup kapıyı açmak için kulpunu tutup ittirdi tam içeri girecekti ki omzuna konan el ile durup arkasına baktı ve gördüğü suretle şaşkınlıkla kalakaldı.Kapının kolunu sıkı sıkıya tutan eli gevşedi ve arkasındaki yıllar önce tanıdığı o adamı gördü.
Doktor Sinan'ı.
Doktor Sinan çok az sohbet etmiş olduğu karşısındaki adamı dostundan kardeşinden o kadar çok dinlemişti ki yıllardır tanıyor gibi hissediyordu her yüzyüze gelişlerinde. Dostu..güzel adam her zaman can dostum diye bahsettikleri bu adamlardan öyle güzel öyle sevgi dolu bahsederdi diye düşündü ve gözlerindeki parıltıyla bahsettiği o anlar canlandı bir an gözünde. Daha sonra karşısındaki baran ağayı hatırlayınca tebessüm ederek konuştu:
-Bir an yanıldım zannetmiştim ama senmişsin gerçekten. Uzun zaman oldu Baran . dedi elini uzatarak.
Baran ağa şaşkınlığından sıyrılarak kendisine uzatılan eli sıkmadan önce son defa arkasındaki aralık kapıya akış attı ve boşolduğunu görünce çatıkkaşlarla önce hızlıca etrafa göz attı daha sonra kendisine uzatılan el sıkarak elin sahibine baktı ve cevap verdi:
- Çok uzun zaman oldu sinan. Nasılsın ? Bir sıkıntı yok değilmi?.
Sinan gülümseyerek elini indirdi ve eli cebindeyken konuştu:
-Unutmadıysan doktorolan benimyani burası da bir hastane olduğuna göre burada olmam normal bence ve iyiyim teşekkür ederim. (daha sonra şakayı bir kenara bırakıp ciddiytele devem eder.) Asıl sen nasılsın kötü bir durum yoktur umarım . dedi
Baran ağa sinan'ın takılmalarını atlayıp ellerini saçlarından geçirerek:
-Bizim ufaklık rahatsızlanmıştı onun için buradayımama çok şükür şuan durumu gayet iyi havalardan kaynaklı ateşlenmişti.dedi
Sinan Baran ağanın bizimufaklık diye bahsettiği kişiyiyanlış anlayarak şaşkınlıkla:
-Bir çocuğunuzun olduğunu bilmiyordum ...şey yapabileceğim birşey var mı?
Baran ağa yanlış anlaşılmasına ve böyle bir ihtimalin gerçkliğini düşünerek gerçek bir tebessüm etti tüm sinirini unuturken:
-Yanlış anladın sinan hastalanan benim yiğenim,kızkardeşimin çocuğu. Bizimki için biraz daha beklemen gerekiyor ve teşekkürler dediğim gibi şuan için durumu gayet iyi doktorlar gerekeni yaptılar sağolsunlar. dedi tebessümle.
Sinan yanlış anlamanın yarattığı tuhaflıkla:
-Kusura bakma evlendiğini biliyordum ve geçen süreyi düşününce birde sen öyle diyince yanlış anladım ben . Bugün oldukça zor ve yoğun geçti benim için .Çok geçmişolsun ve yiğeninin durumunun iyi olmasına çok sevindim .
Baran Ağa:
- Çok teşekkürler Sinan ,sağolasın. Bu arada şaka bir yana gerçekten ne işin var burada bir sıkıntın varsa haberim olsun belki yardımım dokunur.
Sinan:
- Eee böyle ayaktamı sohbet edeceğiz eğer zamanın varsa bir çay içerek devam edelim çay sevdanı bilirim senin.
Baran ağa :
-Haklısın sen benim kusuruma bakma kafam biraz dağınık akıl edemedim.Gel bahçeye çıkalım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Hayat
General FictionTüm ön yargıları bir kenara bırakın ve bu dünyanın içine girmek için harekete geçin . Aynı gözüken ama farklılıkların olduğu bir dünya burası. "Beklemek,hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız." Bu hikâye kayboluşu...
