Görücü Usulü Hayat

Bölüm 11

Yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz iyi okumalar :).

Aşina olduğum o ses sadece dilaya ait olabilirdi. Baran ağanın omzunun arkasına baktığımda yanılmadığımı anladım. Bu kadından ve heryerde karşıma çıkmasından nefret ediyorum fakat bu sefer iyi ki de geldi . Düşünebiliyor musunuz ben dila 'nın gelmesine seviniyorum hoş böyle bir durumda babamın gelmesinden iyidir. Bence bir teşekkürü hak etti.

Baran ağa sesin kime ait olduğunu öğrenmek için kafasını yan çevirdi. Dila ya bakıp kafasını tekrar bana çevirdi.

Dila :

- Dilsiz birisinin konuşması sizcede ilahi bir güç olmazmıydı Baran ağa. Dediğinde.

Baran ağanın sinirli bakışlarının ardından dudaklarının arasından"Dilsiz ?" sözcüğü döküldüğünde ondan çok ben şaşırmıştım sanki bilmiyormuş da yeni öğrenmiş gibi çıkmıştı dudaklarının arasından.

Kollarımı sert bir şekilde bırakıp arkasını döndü ve hızla ilerlemeye başladı . Giderken öyle bir ses çıkıyordu ki resmen ayaklarıyla yeri dövüyordu.

Arkasından bende sofraya gitmek için adım atmıştım ki dila'nın kolumu tutmasıyla durmak zorunda kaldım . Allah için bugün benden ve kolumdan ne istiyorlar ?.

Dila ya bakıp tek kaşımı ne var anlamında kaldırdım.

Her  zaman ki iğrenç kırılmasıyla konuşmaya başladı. Agit ağa bu kadına nasıl dayanıyor merak ediyorum açıkçası.

--Sence bu olayı babana neden anlatmamalıyım. Yani bunu söylememem için bir neden lazım ama görüyorum da bir neden yok ha ne dersin ?

Yüzüne bakıp omuz silktim . Sonuçta benim bir suçum yoktu. Bütün acımasızlık karına sahip olduğum bir adamın şu saatten sonra verebileceği acı sökmezdi.

Sofrada çoğunlukla konuşulan konu yarın ki nişan alışverişiydi. Düşüncesinin bile acı verdiği şeyleri başkalarının ağzından duymak bir hayli can sıkıcıydı. Yanında olmadıklarımdan ziyade yanımda olacakların da canımı yakması normal mıydı.

Masaya dönen bakışlarım mutlu insanlarının yüzlerindeydi.Hic mi acıları yoktu ,hiç mi sevdiklerini kaybetmemislerdi. Gözlerim özellikle
Baran ağanın kız kardeşine takılıyordu , gerçekten çok iyi birisine benziyordu ama bu kız sürekli gülmekten yorulup sıkılmıyor muydu? Boyle mi görünüyordu insanlar sevdiklerinin yanında ,bende böyle mıydım acaba bir zamanlar? Bunları düşünmek çok acıydı ama  cevap verebilecek kimsenin olmaması daha da acıydı . Kendi kendime kafamı iki yana saldım belirsizce.

Baran ağa o olaydan sonra yüzüme bakmamıştı bile . Hah bakmasına zaten benim için daha iyi en azından yüzünü görmem bu evlilik nasıl olacak bilmiyorum.
Baran ağalar beş kardeşlermiş . 29 yaşında Izmir de evli olan bir ablası ,birde. 23 yaşında ikiz erkek kardeşleri ve bir tane de kız  kardeşleri varmış.

Büyük ablasının adı serhazer ,  bir tane baran ağadan 4 yaş küçük olan ikiz  erkek kardeşlernden biri  Berzan , ikizlerden diğeri ise Mirza maraz, ve  diğer kız kardeşlerini adı Berivan mış. . Ve anladığım kadarıyla tek bekar olanlarda erkek kardeşleriymiş fakat şuan ikisi de  istanbul 'daymiş . Nasıl biri olduklarını merak ediyorum inşallah baran ağaya benzemiyorlardır, yoksa BARGİRAN aşiretine yazık oluyordur. Berivan ' ın kendisinin kopyası olan çok tatlı bir kızı vardi.

Herkes yemeğini yemişti ve şu an avluda çay içiliyordu. Berivan ın kızı ise tam karşımda elini çenesine koymuş beni izliyordu. Ona baktığımı anladığın da ayağa kalkıp yanıma geldi ve fatma teyzeyle aramıza yerleşip bana döndü.