(KYS) Kızıl Tahtlar 2: Savaş (GxG)

Kan ve Nefret Çağı (Kısım III)

Sigrún kaçamak bakışlarını, gözlerini Aymira'ya dikmiş Casey'nin yüzünde gezdirdi. Casey uzun saniyeler süren sessizliğin ardından düşünmeyi kesti ve bakışlarını Aymira'dan çekip alt dudağını kemirmeye başladı. Sigrún'a dönüp başıyla onaylayınca, Corben ve Ciara'nın yüzünde şaşkın bir ifade belirdi. Laura bile şaşırmıştı.

            "Pekala," dedi Casey, "madem istediği bu, zaten zor olan şartları biraz daha zorlaştıralım. Ne gerek var güvenliğe." Tek kaşını kaldırdı ve çenesini dikleştirdi. "Kendisi sadece korunmayı bekleyecek nasıl olsa."

             Aymira kaşlarını çattı. "Nasıl bu kadar..." kelime seçmekte zorlanırken birkaç saniye sessiz kaldı, "kaba olabiliyorsun? Senden beni korumanı isteyen yok!"

         "Tamam tamam," diye ikisinin arasına girdi Ciara. "Bu tartışmanın anlamı yok. Karar verildi: arkadaşını alıp ailenin yanına gideceğiz." Aymira'nın yanına yürüyüp elini omzuna koydu ve dostça sıktı. "Burada olmamızın sebebi sana verdiğimiz değer, Aymira. Kimse emir aldığı için burada değil."

          Aymira başıyla Casey'yi işaret etti. "Onun için durumun farklı olduğuna eminim." Ciara'nın rahatlatıcı gülümsemesini izlerken içinden, haklı, diye geçirdi. Onu terk ettim, verdiğim sözü tutmadım. O hala sözünü tutuyor.

          Sigrún kolundaki mühürlerden birine dokununca metal çizmelerinin altında sarı ışıklar saçan pentagram belirdi. Hemen önünde açılan geçitten Tara Tepesi'nde sesler duyuldu; peşlerindeki mutasyon geçirmiş yaratıklardan kaçmaya çalışan uyuyanlar çığlıklar atıyor, korna sesleri hızla geçen arabalardan yükseliyordu. Yaratıkların hırıltılı, kahkahaya benzeyen kükremeleri kulakları tırmalıyordu. Kaldırımlarda -kimisi parçalanmış- ölü uyuyanlar vardı. Yağmur suyuna karışan kan, rögar kapaklarından taşan suda köpürüyordu.  

             Aymira hızlı adımlarla geçide yaklaştı. Gözleri korkuyla irileşirken, Seda ile yaşadıkları evin sokağını tanımakta zorlandı. Nefesi yarıda kesildi, duraksadı. Geri adım atmak istese de yere çivilenmiş gibi hareket edemedi. İçini titreten yaratık kükremesini işitince azda olsa kendine geldi. Casey geçide doğru beklemeden adım atarken diğerleri de hızlı adımlarla ilerledi.

            Ciara, Laura ve Eivor'a eli ile Aymira'yı işaret etti. Laura Aymira'nın önüne, Eivor'da arkasına geçti ve yavaşça geçide doğru ilerlemesi için iteledi. Aymira şoktan kurtulup çekinerek birkaç adım attı ve otlarla kaplı zeminden, parke taşla kaplı zemine ayak bastı. Geçitten en son Corben ve Sigrún geçti.

               Casey sokağa göz gezdirirken daha önce bu ırktan bir yaratıkla hiç karşılaşmadığını anımsadı; yaratıkların uzuvları hatalı mutasyon sonucu form değiştirmiş, anatomik görünüşlerini oldukça tuhaflaştırmıştı. Kaldırımdan asfalt yola doğru adım adım ilerlerken, yolun karşısında aralarına aldıkları uyuyanı parçalamakla meşgul olan bir grup yaratığın içlerinden biri Casey ile göz göze geldi. Casey gözlerini kısıp yaratığın yüzünü dikkatle inceledi; şahin gözüne benzeyen gözü, çenesinin yanlarından düzensizce uzanan kahverengi kuş tüyleri vardı. Derken yaratık, yırtıcı kuş çığlığı gibi tuhaf bir ses çıkarttı. Alanda olan yaratıklar -apartman çatılarında olanlar da dahil- meşgul oldukları uyuyanlardan başlarını kaldırıp önce çığlık atan yaratığa sonra yaratığın baktığı yöne baktılar.

               Casey bir adım daha atıp öne çıktı ve öylece duran yaratıklara teker teker baktı. Yaratıklardan kiminin şahin gagasına benzeyen, oluşumunu tam tamamlayamamış sarı gagaları dahi vardı. Gagası olan bir yaratık dizlerinin üstünden kalkıp Casey'ye doğru koşarken bir anda duraksadı; Sağ gözünden daha iri olan şahin gözü Aymira'ya odaklandı ve farklı bir kuş çığlığı attı. Koşmaya başlayınca diğerleri de aynısını yaptı. Binaların tepesinde olan yaratıklar keskin pençelerini duvarlara saplayıp aşağı inerken, kuş bakışı izleyen biri olsa o an ara sokaklardan Casey ve Aymira'nın olduğu yöne akın eden yaratık selini kesinlikle zombilere benzetirdi.