Can't Be With You [COMPLETED]

Chapter 10

COLEEN

Inaantok na ako pero hindi pa rin ako natutulog. I should be sleeping in our room by now dahil galing din ako sa trabaho. But I am currently here in the living area. Nakaupo lang ako habang nag-aabang. There's no television here. Wala rin akong dalang gadgets dahil naka-charge ang cellphone ko sa kuwarto namin.

But I'm doing Tita Grace a favor. Binilin kasi nito sa akin na hintayin ko raw na umuwi si Gwen. But George also wasn't here yet, kaya pareho kong hinihintay ang magkapatid na Montances. Pero ang alam nina Tita at Tito ay nakauwi na ang lalakeng anak nila. Sigurado akong pagsasabihan ng mga ito si George dahil sobra-sobra na ang huli ng pag-uwi niya. Lalo pa ngayong kasal na siya at may asawa na.

It's already 09:48 in the evening. Magda-dalawang oras na akong naghihintay pero wala pa rin sila. Alam kong ginagabi naman talaga ang mga 'yun nang uwi dahil sa trabaho. Even me, gabi na rin ako umuuwi but not this late. Inaabot lang ako ng alas-otso sa daan.

Siguro kung si Gwen lang ay matatanggap ko pa na male-late siya ngayon dahil kauna-unahan itong nangyari sa kanya. But George? I don't know but to feel something different from him. Palagi na kasi siyang umuuwi nang madaling-araw since last month. He doesn't even updating me kung nasaan na siya. Basta magugulat nalang ako na nasa pintuan na siya at lalapit sa akin para bumati. And there was me, who always wait for him to come home, not eating yet, not sleeping yet.

Pero kung praning lang siguro ako, iisipin ko nang may ibang babae siya. But No, I'm not that paranoid. And I trust him. George can't do that to me because I know that he loves me more than I do.

Montances value relationships and marriage. So I don't think he can cheat behind me just like that. And as per Tita Grace said to me before the wedding, all of Montances keeps no record in cheating. So, I don't think George really can do that. Magkakaroon siya ng history sa buong angkan nila if that happens.

"Montances' Residence!"

Napatigil ako sa pag-iisip nang marinig iyon kasunod ng paulit-ulit na pag-doorbell sa labas. It must be Gwen, kasi hindi naman sisigaw si George ng ganun. Pero bakit hindi nalang siya pumasok kaagad? May susi naman siya, ah.

Dali-dali akong tumayo at lumabas ng pintuan.

"Yohoo! Pabukas po ng gate." Hindi pa nakuntento iyong nasa labas at pinindot muli ang doorbell ng dalawang beses. "Mrs. and Mr. Montances, pabukas po ng—"

"Venus?" Kita kong nagulat din siya nang makitang ako ang nagbukas ng gate. What is she doing here?

"Uh, Coleen, gising ka pa pala," mabagal nitong sabi at humaplos pa sa braso niya.

"Nilalamig ka?" Naka-sleeveless kasi ito at maikli rin ang suot niyang maong shorts. Mabilis naman itong umiling sa akin. "So, what's bring you here? Kung si Gwen ang hinahanap mo, hindi pa siya nakakauwi, eh."

Natigalan ito at hindi nakasagot sa akin. She just weirdly staring at my face. And I am just waiting for her to talk while staring at her too.

"Hey, Venus."

Parang napatalon naman siya sa kinatatayuan nang marinig ako. Nakangiti akong napapailing habang pinagmamasdan siya. Hindi pa rin talaga ito nagbabago, natitigilan pa rin siya kapag ako ang kaharap. Parang ako lang noon kay Gwen.

"A-Ah, Coleen si Gwen..."

"She's not here. I guess, nasa work pa ang kaibigan mo." Sinandal ko ang katawan ko sa gate bilang suporta dahil inaantok na talaga ako. At baka bigla nalang akong bumagsak.

"Uh, No. I mean, si Gwen nando'n sa kotse," tila nalilito rin nitong sabi at tinuro ang dala nitong sasakyan. Naiilawan ang harapan no'n ng liwanag na nagmumula sa light post kaya medyo kita ko ang korte ng isang tao sa loob. Kumunot bigla ang noo ko.