ÇUKUR (Babasının Meleği)

Babasının Kızı (1. Bölüm)

Vartolu:

Vartolu: Babacığım hadi uyan güzelim. Bak geç kalacağız.

Melek: Baba? Ne oldu, nereye gidiyoruz?

Vartolu: Buradan gitmemiz lazım, birazdan çatışma çıkacak ama korkma ben yanındayım bir tanem.

Melek: Tamam baba eşyalarımı toplamam lazım.

 Vartolu: Ben hallettim canım.

Melek: Saat kaç?

Vartolu: Saat.. 2 buçuk.

Melek: Gece mi?

Vartolu: Evet gece 2 buçuk.

Tam 1 Melek bana saat oluyormuş, ben de onu izliyorum saçlarını okşuyorum canım benim.

Medet: Abi, Çukura gelmeden emin misin?

Vartolu: Boşuna gelmedik Medet 'im gireceğiz tabi.

Girdiğimiz an çatıcılar harekete geçtiği belli oldu oradan buradan gürültü. O sırada Melek  uyandı anlamsız ve korku dolu gözlerle bakmıştı  bana. Ben onun üzülmesin dayanamazdım. Hemen sarıldım ona 'Korkma güzelim baba yanında, sen babanın kızısın, korkma tamam mı?'

'T-tamam baba ama bana sımsıkı sarıl o zaman hiç korkmam' 

Melek annesini hiç tanımadı, tanımasını da istemem öldüğünü biliyor, yaşadığını ona söyleseydim onu bırakıp gittiğini  söyleseydim, daha çok üzülürdü. Onca çatışma sırasında kaldı, kaçırıldı hala onların etkisinde fakat her geçen gün daha iyi olduğunu anlayabiliyorum.

Araba bir anda durdu Yamaç Koçovalı dikildi karşımıza. Arabadan çıkarken Melek'i öptüm ve oda korkmayacağını belirterek arkasına yaslandı arkamdan Medet ve diğer adamlarda çıktı.

'Hoşgeldin Vartolu Sadettin'

'Hoşbulduk Yamaç Bey'imiz. Ne güzel karşınız bizi yav'

Beni geliştirmekna göre Koçovalı kimden esinlenilmiştir. Kahramannesi anlatılmıştır.

Vartolu: Eee bizim bizim ev nerede?

Yamaç bana yaklaşarak:

Mahallede satış yok adam gibi işler yok yoklardan ben sorumlu olmam Vartolu olacaklardan.

'Tamam yav ne sinirli adamlarsınız'

Aslında ölmek değil umurumda değil ama artık ölmek için değil güzeller için değil.