شروعی دوباره

《 35 》

جاده ای با برگ های رز قرمز وسط کوچه درست کرده بود و مسیر را با چراغ های ماشین روشن کرده بود و خودش هم با دسته گلی ان طرف جاده ی گل رز ایستاده بود ریز خندیدم و به سمتش دویدم و خودم را در آغوشش رها کردم به سینه ی پهن و ستبرش تکیه زدم و شامه ام را از عطر تلخش پر کردم که بوسه ای روی موهایم زد و زمزمه وار گفت:

جانم تمام وجودم!

لبخندی زدم با لب های قرمزم بوسه ای روی گونه اش کاشتم که رد لب هایم روی صورتش باقی ماند ارام خندیدم اما به روی خودم نیاوردم که یاشار گفت:

بپر بالا تا شهرداری به خاطر تولید زباله جریمه مون نکرده!!!

خندیدم و زود در ماشین نشستم که یاشار هم نشست و زود از محل ارتکاب جرم فاصله گرفت بلند بلند به کار کودکانه یمان خندیدم و گل هایی که یاشار برایم هدیه اورده بود را نوازش کردم که یاشار نگاهی برانداز کننده به من انداخت و گفت:

انقدر شیک و پیک کردی که بری سر قرار؟؟!

لبخند شیطانی زدم و گفتم:

اره!

اخم کرد و گفت:

حالا خانم باید کجا پیاده تون کنم؟؟!

ریز خندیدم و گفتم:

فرودگاه !

یاشار با تعجب به من نگاه کرد و سری تکان داد که منم با لبخند سری تکان دادم که یاشار بلند و مردانه خندید و گفت:

واقعا فرزاد داره میره؟؟!

سر تکان دادم و گفتم:

بله جناب بداخلاق داره میره دارم میرم بدرقه اش کنم!

به روبه رو خیره شد با لبخند کمرنگی گفت:

پس چرا ظهر بهم نگفتی؟

اخم مصلحتی کردم و حق به جانب گفتم:

اگر اخماتو تو هم نمیکردی یکم مهربون تر بودی بهت میگفتم!!!!

لبخندی زد و بوسه ی کوتاه و فوری روی شقیقه ام نشاند و گفت:

پسرا رو دختری بیشتر از خودشون دوسش دارن حساس میشن وروجک !!

ته دلم قیلی ویلی رفت و به روبه رو خیره شدم ، یک ساعتی گذشت که به فرودگاه رسیدیم.

فرزاد روی صندلی در حال انتظار برای رسیدن به یار بود ، سری بلند کرد که نگاهش به من و یاشار افتاد هر دو به او نزدیک شدیم که یاشار و فرزاد بهم دست دادند و مردانه سلام و علیک کردند من هم با فرزاد خوش و بش کردم که فرزاد رو به یاشار گفت:

بالاخره مخشو زدی؟

و ریز خندید که یاشار دستی به شانه ی فرزاد کشید و با حسرت گفت:

نه داداش من هنوز تو مرحله ی ازمایشی هستیم!

فرزاد بلند بلند خندید که یاشار هم او را همراهی کرد منم هم با اخم مصلحتی مشتی به بازوی یاشار زدم .