21 / "Sana acımalarına izin verme."

734 64 112
                                    


Naruto uyuyakaldığını sabah olup uyanana kadar farketmemişti. Normalde en ufak bir seste bile uyanan Naruto deliksiz ve uzun bir uyku çekmişti. Sasuke ile kaldığı ilk akşamdan sonra böyle olmuştu, belki de onun yanında uyurken rahatladığı için daha derin uyuyordu.

Omuzundan dürtülmesini hissetti ama yana dönerek uyumaya devam etmeye çalıştı. Bu sefer ise omuzundan tutulmuş ve sallandırılmıştı.

"Naruto, kalk hadi. Kahvaltı hazır." Dedi Sasuke yumuşak bir şekilde.

Naruto aniden gözlerini açtı. "Naruto dedin."

"Evet... Çünkü adın bu?" Dedi Sasuke aniden tedirginleşerek. Yanlış bir şey söyleyip söylemediğini düşünmüştü.

"Pardon benim uyku sersemi tuhafıma gitti sadece. Günaydın Sasuke."

"Sen böyle söyleyince benim de tuhafıma gitti." Dedi Sasuke gergince gülerek. Daha önce birbirlerine isimleriyle neredeyse hiç hitap etmemişlerdi.

Naruto doğrulup oturdu ve gözlerini ovuşturdu. "Ben tuvalete gideceğim. Sen başla." Ayağa aniden kalktığı için gözleri karardı ve dengesini kaybetti. Belki düşebilirdi de, ama bu sefer Sasuke hemen yanında olduğu için onu tutmuştu.

"Yakında yataktan yanında ben olmadan kalkmanı yasaklayacağım! Ne zaman şu yataktan kalksan bir şey oluyor!" Dedi Sasuke endişeli bir şekilde.

"İyiyim iyiyim, sorun yok." Naruto çocuğu öpmek için eğilmişken daha diş fırçalamadığını farkederek hemen doğruldu. "Daha dişlerimi fırçalamadım!"

Sasuke çocuğun bu haline güldü. "Dolaptaki yedek fırçayı kullandım. Sorun olur mu?" Dedi Naruto banyoya girmesine rağmen.

"Ne sorunu, saçmalama istersen. İyi yapmışsın." Dedi Naruto da banyodan sesinin gelmesi için bağırırken.

Sasuke güldü ve sofrayı son kez süzdü. Yıllardır olan tüm yemek yapma bilgi birikimlerini kullanmıştı. Yani ocağı açarak yağda yumurta kızartmıştı. Bir de zeytin, peynir ve bulduğu tereyağı çıkarmıştı. Ki, iki zeytin ve bir peynir çeşidi vardı çünkü Naruto belli ki aylardır alışveriş yapmamıştı. Bozulmayan bir tek bunlar vardı. Bir de küflenmeyen üç ekmek parçası bulmuştu. Bayağı kötü bir kahvaltıydı ve Sasuke kendisini kötü hissediyordu.

Naruto banyodan çıktı ve sofrayı süzdü. "Ellerine sağlık." Dedi Sasuke'ye sarılıp yanağını öperken. Sasuke Naruto kötü bir tepki vermediği için sevinse bile yine de mahçup hissediyordu.

Naruto sofraya oturarak bir dilim ekmek aldı ve bir yandan tereyağı sürerken bir yandan da Sasuke'ye, "Kahvaltılıklar için kusura bakma. İki aydır bu eve uğramadığım için herşey bozulmuş. Şimdilik bunları yiyelim, dışarı çıkınca bir pastaneye falan uğrarız." Dedi. Belli ki o da mahçup hissediyordu.

"Gerçekten sorun yok." Dedi Sasuke de bir dilim ekmeğe tereyağı sürerken. "Asıl sen kusura bakma. Sadece yumurta vardı ve ben sadece yağda yumurta yapmayı biliyorum. En yakın zamanda yemek yapmayı öğrenmem lazım."

"Hey hey, kendini sıkma. Sakura'nın dediklerini de takma. Önemli olan yemek yapmak değil.  Karnın bir şekilde doyurulur. Sen moralini bozma yeter."

"Sen Sakura'nın dedikleri nerden biliyorsun?" Dedi Sasuke şaşkınca.

"Sakura beni muayene ederken ayılmış olabilirim." Dedi daha fazla konuşmamak için ekmeği ağzına tıkarken.

"Senin için endişelendik." Dedi Sasuke endişelendiğini gerçekten de belli eden bir sesle. "En azından ses vermeliydin."

"İnsanları gizlice izlemeyi ve dinlemeyi severim. Huyum kurusun." Dedi Naruto omuz silkerek.

The Last Uzumaki /NaruSasu-Harco/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin