Arkadaşlar okuyucumuz yeteri kadar olduğu halde vote çok az oluyor.Bir yıldıza basmak bu kadar zor değil,olmamalı da.Lütfen biraz destek verin.Vote veren okuyuculara çok teşekkür ederim.
Hem vote veren hem de yorum yapanları teker teker öpüyorum :)
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
"İyi geceler" dedim kucağında uyuya kalan Kağan'la bana bakan Selim'e.
Bir adım daha atarak çıktım asansörden.Arkamı dönerek asansörde kalan ikiliye baktım.Kağan,kafasını babasının omzuna yaslamış dudakları ileriye büzük bir şekilde uyuyordu.
Selim ise kollarını sıkı sıkı sarmış oğlunu tutuyordu.Onun da gözlerinde yorgunluk kırıntıları vardı.Bütün gün oğluna bir şey olacak diye her anında peşinden koşmuştu.Tamam Kağan'ın pek yürüyebildiği söylenemez ama emeklemesi süperdi(!)
Asansör kapıları kapanırken son birkez daha gülümseyip elimi salladım.Kapılar kapandıktan sonra iç çekip ilerledim odaya.
Attığım her adımda aklıma kendi doğacak bebeklerim geliyordu.Hele bu gün Selim'in yanında mayosu olmadığı için giremediğimiz denize öğleden sonra ikna çabalarım sayesinde girebilmiştik. Selim maysonu giymek için odaya çıktığında bizde Kağan'la kumlarda oynamaya başlamıştık.O her kumu eline alıp parmaklarının arasından kayıp gitmesine kahkahalarla gülerken ben ise onun tatlı haline bakıp hayallere dalmıştım.Tabi hayallerim Selim'in üstünde ki gri t-shirt i çıkararak yanımıza gelmesiyle uçup gitmişti.Evet giydiği kıyafetlerden belli oluyordu etkileyici vücudu ama onu öyle görmek gözlerimi uzun bir süre açık bırakmıştı.
Ama ona bunu fark ettirmeden yüzüme normal bir ifade yerleştirebilmiştim.Beraber geçirdiğimiz o vakitte ise bütün dikkatimi Kağan'a vererek ondan uzak durmuştum. Aslında daha çok gözlerimi yüzünden aşağısına uzak tutmuştum da denebilir...
Odanın kapısına geldiğimde anahtarı almayı unuttuğum için kapıyı çaldım ama açan olmadı.Bende telefonumla Melis'i aramaya başladım.Üçüncü çalıştan sonra açtı telefonu.
"Alo,Melis neredesin?" hülaylı hülyalı çımıştı sesim.Hala bugünün etkisini taşıyordu.
"Otelin restoranında.Ne oldu ki Tunç'la yemek yiyoruz?" meraklı sesi ve söyledikleri yüzümde ki hülyaları teker teker parçaladı.Ve yerine rahatsız bir ifade yerleşti.
"Şey ben odanın anahtarını almayı unutmuşum da şimdi de kapının önündeyim" dedim
"Biraz bekle istersen,zaten yemeklerimiz bitti sayılır 5-10 dakikaya orada oluruz"
"Tamam acele etmeyin beklerim ben"
"Tamam olsun"
"Tamam" dedim ve telefonu kapattım.Duvara sırtımı dayayarak kapının önüne oturdum.Bu süre içinde de aklıma ailem geldi.Belki öz değil ama gerçek ailem.
Bu seferde telefonuma evin telefon numarasını tuşladım.İki çalıştan sonra açılmıştı,
"Alo" annemin güçsüz sesi kulaklarımı doldurunca kalbim acıdı bir an.Ben nasıl acı çekiyorsam biliyordum ki onlar da çekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK ÇIKMAZI (Tamamlandı)
ChickLitBir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişil...
