A.Ç.29- DEVAM

53K 2.7K 146
                                    

Bana destek olan herkese canı gönülden tesekkur ederim :)

Bu bölümü de. @ozzys13 'e ithaf ediyorum :)

Selim

Bir yandan kapının açılmasını beklerken diğer yandan da Dolun'u izliyordum.Bu aralar tam bir somurtkan şirindi.Ama haklıydı somurtmakta.Söylediklerim sadece kıskançlığın getirdiği öfkeyle çıkmıştı ağzımdan.Nerden bilebilirdim ki kardeşleriyle buluşmaya gittiğini.O sesi duyduktan sonra zaten benim devreler yanmıştı.

Şimdi ne kadar araya düzeltmek için çabalasam da -böyle şeylerden pek anladığım söylenemezdi- hala aynıydı.

Bana baya kızmıştı anlaşılan.Yani bu konuda bile kendime pay çıkarmayı bulmuştum.

Demek bana değer veriyordu ki onun için söylediklerim önemli.Eh bu da bir şey sonuçta..

Kapının açılmasıyla daldığım düşüncelerden ve Dolun'dan gözlerimi çekip karşımda samimi gülümsemesiyle ellili yaşlarında duran kadına baktım.

"Kızım" diyerek sıkıca Dolun'a ve arada kaynayan oğluma sarılınca aklıma kendi ailem geldi.Daha Kağan'dan haberleri yoktu.Ben hangi akla hizmet bunu onlardan saklıyordum bilmiyorum ama arada aklıma gelince vicdan azabı duymadan edemiyordum.Sonuçta her anne baba çocuğunun çocuğunu görmek isterdi.Çok bencilim sanırım...

Artık onlarında bilme zamanı geldi de geçiyor.Dolun'un annesinin bana gülümseyerek bakmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp bende gülümsedim.

"Hoşgeldin oğlum" diyerek elini uzatınca başımı sallayıp elini sıktım "Hoşbulduk" diyerek.

"Nazan ben,Dolun'un annesiyim,"

"Selim bende efendim"

"Eh hadi geçin içeri" diyerek kapının önünden çekildi,Dolun önden ben arkadan önce ev terlikleri giyerek içeri girdik.Kısa bir koridorda ilerledikten sonra krem koltukların bulunduğu geniş bir salona geldik.İlk olarak Dolun'un babası olarak düşündüğüm adamı fark etmiştim.Çünkü bana biraz kaşları çatık ve sanki bir şeyi korumaya çalışır gibi bakıyordu,

Sonra gözlerim birbirinin aynısı olan iki gence döndü.Ne kadar böyle ikizlerin olduğunu bilsek bile canlı canlı görünce şaşırmadan edemiyorduk.Ve bende kaşlarım şaşkınlıkla havada onlara bakıyodum şu anda.Ama ikiside bana sertçe karşılık veriyordu.

İkisinin de mavi gözlerinden kızgınlık akıyordu.

Biri sanki daha yapılıydı,gerisi noktasına kadar aynıydı.Tabi kıyafetleri saymazsak..

"Hoşgeldin oğlum,Mehmet ben" duyduğum sesle bakışlarımı tekrar yaşlı adama -aslında yaşlı da sayılamazdı-çevirdim.Yüzüme saygılı olduğunu düşündüğüm bir gülümseme ekleyeyip uzattığını yeni fark ettiğim eline uzandım.

"Hoşbulduk,Selim bende"

Elimi biraz sert mi sıkmıştı ne...

"Hoşgeldin,Eymen adım" diyen diğer sesle ikizlere döndüm.Yüzlerinde garip bir sırıtma vardı.Bende onlara sırıtıp ilk uzun olanla el sıkıştım,Eymen'le-.Ve ben neden sırıttıklarını anladım.Demek benin üstümde güç gösterisi yapamaya çalışıyorlardı.Bende hiç istifimi bozmadan tutuşumu serleştirdim ve manidar bi bakış attım.

"Hoşbulduk,Selim" Eymen yüzünde ki sırıtmayı silip gözlerini kıstı.Yüzümde yayılan gülümsemeyle diğerine döndüm.Elimi keyifle uzatıp "Merhaba" diye kendimden emin şekilde konuşunca tek kaşını kaldırıp elini uzattı

AŞK ÇIKMAZI (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin