.....
"Dolun" diye birkez daha şaşkınlıkla adımı söyleyince derin bir nefes alarak "Nee?" dedim nefesimi vererek.
"Hep anlatırlardı futbolu seven kızları ama ben efsane sanardım onları.Şu anda hayal görmüyorum değil mi? Sen mucize falan mısın?"
"Hayır görmüyosun" dedim gülerek "Ama üzgünüm o anlatılanlar efsane olabilir çünkü ben de öyle futbolu sevmiyorum,sadece alışığım bunları izlemeye"
"Olsun o olmasa da olur"
..................
Kaşlarımın kaldırarak "Ne?" dedim anlamayarak.Anlamamıştım,zaten o kadar kısık söylemişti ki zar zor duymuştum.Belki kulaklarımın algıladığı şey bile değildi söylediği.
"Şey diyorum... Sevmesen de katlanmam bile mucize!! Değil mi bazı kızlar cır cır cır kapat diye diretiyorlar ya hani ondan şey ettim"
"Ney ettin?" dedim şakacıktan ama o telaşa kapılmış gibiydi.
"Ne edeceğim söyledim tabiki de" diye kızdı.
"Tamam ya ne kızıyorsun merak ettim" dedim mız mız çocuk tribi atarak.
"Off bak ne dediğini duymadım,sessiz olsana"
"Tamam be" diyerek kalktım.Yerde oturan Kağan'ı ve birkaç oyuncağını elime alarak "Biz gidiyoruz" dedim
"Nereye?" ekrandan gözlerini ayırmadan,sırf sormak için sormuş gibiydi.
"Nereye olacak baba evime" diye dalga geçince ilk önce şaşkınca döndü.Yüzümü ciddi ifadede tutmaya çalışıyordum ama patlamam an meselesiydi.
"Yapma karıcığım bir daha içmeyeceğim söz,kahveye gitmek de yok" diye o da alayla karşılık verince kendimi tutmayı bırakıp kahkahalarla gülmeye başladım.Kısık gözlerimden görebildiğim kadarıyla Selim gülümseyerek bakıyordu.Benim gülmemi taklit ederek Kağan da kucağımda kahkaha atıyordu.
"Söz ver" dedim gülmemi zorla durduktan sonra.Hala oyuna devam ediyordum.Oyunda olsa kocam olması hoşuma gitmişti.Anlaşıldı bu gün uyumadan önce hayal kuracağım konu belirlendi bile.
"Valla aşkım" benim erime noktam neden bu kadar yüksek ki.Niye eksilere gitmek yerine ha....
Gözlerimi kırpıştırıp kendime çeki düzen vermeye çalıştım artık ne kadar olduysa
"Tamam o zaman şimdilik odama gidiyoruz.Eşyalarımı yerleştireceğim,gitmekten vazgeçtim" cevap vermesine fırsat vermeden hızlı adımlarla odama gittim.Biraz daha dayanabileceğimi sanmıyordum.Sanki kalbim amacını unutmuşta yerini değiştirmiş gibiydi.Çünkü kalbim ağzımda,boğazımda,bütün uzuvlarımda atıyordu.Tabi yüz kaslarımda dudaklarımı iki yanıma bağlamış gibi bir türlü silemiyordum.
Sonunda odaya girebildiğimde kucağımda ki Kağan'ı halının ortasına bıraktım oyuncaklarıyla beraber.Dolabın bütün kapaklarını açtıktan sonra bavullarınkini de açtım.
Kağan dikkatini bana vermiş ne yaptığımı izliyordu.Bavulu açınca kıyafetlere bakıp hızla emekleyerek yanıma geldi.Kıyafetlere şeker görmüş gibi bakıyordu.O kıyafetlerime dokunup çekerken ben elindekileri alıp dolaba yerleştirmeye başladım.
Aklıma benim hala Selim'le çalışma şartlarını konuşmadığım gelince ofladım.
Konuya nasıl girecektim ki? Direk aylığım ne kadar diye mi sormam gerekiyordu acaba? Hayır Selim'in de mi aklına hiç gelmiyor bunlar!
Belki de benim gönüllü olarak baktığım için para istemeyeceğimi düşünüyordur.Zaten para için çalışmıyorum ama tatil günlerimin olması varsada benim bilmem gerekiyordu en azından.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK ÇIKMAZI (Tamamlandı)
Literatura FemininaBir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişil...