သားရဲကမ္ဘာရဲ့ နံပါတ်ဝမ်းကုန်သည်ငပျင်းလေး [ဘာသာပြန်] Complete ✅

Chapter - 6 [Zawgyi]

- ငါ့ငွက္ဥျပဳတ္ဘယ္မွာလဲ?

Calant ကခ်က္ခ်င္းပဲအမိန႔္ကိုလုပ္‌ေဆာင္ဖို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခန္းထဲကိုအျမန္သြားလိုက္တယ္။ ဆရာဝန္ကသူတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုျမင္ၿပီး“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ မင္းအနားယူရင္ပိုေကာင္းမယ္” လို႔သတိေပးလိုက္တယ္။

သူမေျပာရဲတဲ့အရာတစ္ခုလည္းရွိတယ္။ 'သခင္ေလး၊ မင္းရဲ႕အဝတ္အစားေတြ! သူတို႔ကိုအရင္မလဲသင့္ဘူးလား။ '

သို႔ေသာ္လည္းသူတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ေျဖာင့္စင္း‌ေနတဲ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္လိုက္ရင္း ဆရာဝန္ကထူးဆန္းတယ္လို႔ခံစားလိုက္ရတယ္။ ၎ကစုတ္ျပတ္‌ေနတဲ့ယူနီေဖာင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာလို႔သူတို႔တပ္မႉးကေတာ္ဝင္ဝတ္စုံကို၀တ္ဆင္ထားသလို ခံစားေနရတာလဲ? ဒါကက်ားသစ္ေလးကိုခ်ီသြားလို႔လား...

Rong Mingshi ကခဏတာ႐ုန္းကန္ေနေသာ္လည္း သူကဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ေအာက္ကိုမခ်ေပးေခ်။ အဲ့ဒီ့အစား Aojia ကႀကီးမားတဲ့လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႕ပြတ္‌ေပးခဲ့တယ္။ လက္ကသူ႕ေခါင္းနဲ႕ေနာက္ေက်ာေပၚေရာက္တဲ့အခိုက္ သူကအင္အားအခ်ိဳ႕ကိုတမင္တကာသုံးခဲ့တယ္။ ထို႔ေနာက္သူကသူရဲ႕ေျခသည္းထူထူေလးေတြကိုတို႔ထိေသာ္လည္း၎တို႔ကိုမညွပ္ေပ။ ဒါက Rong Mingshi ကိုအနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရေစတယ္။

ေပြ႕ဖက္ခံခဲ့ရတာကိုေမ့လိုက္ေတာ့။ အျမင့္မွာအခ်ီခံထားရတာကလူေတြရဲ႕ဖိနပ္နဲ႕ေပါင္ေတြကိုျမင္ေနရထက္ပိုေကာင္းတယ္။ Rong Mingshi ကရိုးရိုးသားသားေျပာရရင္ ဒီလူႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာဆိုရင္ သူကပတ္ပတ္လည္ကိုၾကည့္နိုင္ၿပီး သူ႕ရဲ႕အၿမီးထူထူေလးနဲ႕လည္းေဆာ့နိုင္တယ္ေလ။

Aojia ကက်ားသစ္ေလးကိုယခင္ကသူ႕အခန္းထဲကိုခ်ီလာခဲ့ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုဝင္လာခဲ့တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို Aojia ဖြင့္လိုက္ေတာ့သူတို႔ေရွ႕မွာကိုယ္လုံးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႕သားရဲေပါက္ေလးတစ္ေကာင္တို႔က႐ုတ္တရက္သူတို႔ကိုယ္သူတို႔မွန္ထဲမွာေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ေသြးေတြနဲ႕စြန္းထင္းပ်က္စီးေနတဲ့ယူနီေဖာင္းကိုဝတ္ထားတဲ့ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႕လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ မီးခိုးေရာင္မ်က္ႏွာနဲ႕ ႏွင္းက်ားသစ္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္