Chapter 22

4.1K 76 0
                                    


Pinagmasdan ko ang mga paintings ko na nakasabit sa mga wall sa loob ng museum kung saan ako nag exhibit. Ang Dami ding mga tao doon na tumitingin ng mga gusto nilang bilhin.


Nilapitan ko ang isang paintings ko na kung saan ang dagat ng Dagupan, Pangasinan ang nakapinta doon. Muli kong naalala ang hitsura nito. May isang babaeng nakalagay sa paintings na yon at nakatingin sa malawak na dagat.






"Its the ocean in Dagupan right?"





Nilingon ko si Clark na nasa tabi ko na pala at nakatingin din sa paintings.




"Yes." Sagot ko.



"And you are the woman in that painting right?" Tanong niya ulit.



Tumango ako.


"I can feel your sadness in that painting baby." Anya.




Napatingin ako sa kanya at nakatuon ang mga mata niya sa paintings. May nababakas din akong lungkot sa mga mata niya.





"Ang dagat sa dagupan ang naging dahilan ng pagtatagpo ninyo ni Charles." Anya.




"No, we've already met in the grocery store before i found him in the seashore. Alam kong natatandaan mo yon dahil ang ama mo ang mayor noon." Sabi ko.




Tumingin sa akin si Clark.





"Do you still love him?" Tanong niya.




Pero bago ako makasagot ay may lumapit na sa aming mag asawa at binati ako.






"Ms. Williams congratulations!" Bati ng mag asawa sa akin.



"Thank you Mr and Mrs Howard." Sagot ko.


"We like to buy this painting." Sabi ng matandang babae sabay turo sa paintings na tinitingnan namin kanina ni Clark.




"Sure Mrs, Howard. You can talk to my assistant." Sabi ko sa kanila.



Kinawayan ko ang assistant ko at lumapit naman siya sa akin.



"They want to purchase this painting. Please assist them." Utos ko.






"Okey Ms. Sofia." Sabi nito.


Inassist naman sila ng assistant ko. Hanggang sa madami ng lumapit sa akin para batiin ako at bibili sila ng mga paintings ko.


Nakita ko sina Lola at Mama na nakatingin sa isa ding paintings ko. Nilapitan ko sila.




"Do you like it?" Tanong ko sa kanila.



"Of course we do anak. This is so beautiful!" Sabi ni Mama.



Paintings yon ng city sa London, England.


"I want to buy this paintings." Sabi ni Daddy John.




"Why buy if i can give it to you for free, daddy?" Sabi ko.




"No, this is one of your artworks and i cant accept it for free. I will buy it." Sabi ni Daddy John.



Natawa ako sa kanya. Madami na kasi akong paintings na iniwan sa kanila sa England at hindi ko na iniuwi dito sa Australia. Ang sabi ni Mama ipinalagay daw lahat yon ni Daddy John sa frame at idinisplay sa mga pader ng kumpanya niya sa England.






Im Inlove With The BillionaireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon