My dream job as school teacher

Hoofdstuk 11 Een onzekere tijd

Amber POV:

Ik ben redelijk boos wanneer ik geen reactie terug krijg.Ik weet dat ik ga verliezen en als hij weet dat ik in de drugs en dus zo gepakt kan worden.1 van de mensen van Marco is mij achterna gereisd, zonder dat ik het wist. Hij heeft mij in Nederland weten op te sporen en hij heeft me naar een loods gebracht om cocaïne te maken en te dealen.

Ik ben hier alweer een maand en wil hier gewoon weg, maar de mannen hier zijn slimmer dan Marco en die Leon.

Waarom moest ik zo'n sukkel wezen en mezelf zo in de nesten werken.

Omdat ik niet oplette werd ik van achteren naar voren geduwd.WERKEN wordt er ineens gezegd door een lange man en ik ben gelijk weer bij de tijd.Uhm ja sorry meneer zeg ik angstig.

Harry POV:

Louis zit voorover gedoken met zijn handen voor zijn ogen en ik vraag wat er aan de hand is.

Louis recht zijn rug en zegt:  Amber wil dat ik Lilian haar naam ga veranderen, zodat ze haar mee kan nemen naar Nederland en anders tegen gehouden kan worden bij de douane.

Als Lilian op haar naam staat zou er niet snel gekeken worden.

Ik wil mijn dochter niet kwijt en al helemaal niet op deze manier en dat ze naar een ander land gaat.In de tijd dat ze hier was, was ze dagelijks weg dus waarom nu ineens veranderen en wilt ze naar de rechter stappen? Ik weet dat ik het kan verliezen, tenzij ik achter dingen kan gaan komen of ze iets doet wat strafbaar is.

Ik kijk hem met grote ogen aan en ik kan mn oren niet geloven.Wat erg, wat kunnen we eraan doen?vraag ik.

Louis haalt zijn schouders op en zegt dan: Ik denk dat ik maar eens met een advocaat ga bellen en vragen wat mijn rechten zijn. Dat lijkt mij inderdaad een goed idee.Het gaat goed komen Lou en ik geef hem een kus op zijn mooie lippen, ik steun je in alles schat.

Amber POV:

Het is middenin de nacht en ik lig in bed.Ik wil gaan ontsnappen en zorgen dat ze me niet meer gaan vinden.Ik heb een auto want die heb ik nodig om te kunnen dealen, dus ik zou weg kunnen gaan en er zit geen GPS meer in de auto,s  om ervoor te zorgen dat de baas nooit getraceerd kan worden.Ik neem de auto mee naar het vliegveld en dan kan ik onderweg nog zorgen dat ik vijf pakken cocaïne kan verkopen, wat een straatwaarde heeft van 3300 euro, dus genoeg geld om het land uit te vluchten.

Het gaat goed als ik vertrek, maar na 20 minuten word ik ingehaald door een auto die ik niet ken.Vlak daarachter zit een politiewagen.Als ik de auto in de berm neerzet gaat de deur open en de agent begint tegen me te praten.Ik laat weten dat ik geen Nederlands kan verstaan, dit zeg ik op mijn engels. 

gesprek politie - Amber:

Politie: Mevrouw, wilt u de auto uitgaan?

Amber: Wat is de reden dat u mij aanhoudt? Ik rijd niet te hard.

Politie: Dat klopt, maar u heeft geen kentekenplaat.

Amber: Ja, sorry meneer.

Politie: Mag ik uw rijbewijs en kentekenbewijs, zodat ik kan zien of de wagen niet gestolen is?

Amber: Die heb ik niet, maar ik moet nu echt naar het vliegveld gaan.

Politie: Mevrouw, u kunt beter uitstappen, want er zijn sporen van drugs aangetroffen en wij vermoeden dat u daar iets meer over weet.

Wanneer ik uit wil stappen worden we ineens beschoten.De agenten raken gewond en ik ga in volle vaart er vandoor.Ik weet dat ik nu voor mijn leven moet gaan vrezen, want iets in mij zegt dat de agenten getipt zijn en gezien het feit dat er geschoten werd zegt mijn gevoel dat de mensen van de dealers in de buurt zijn en weten dat ik hun drugs heb gestolen.