Çocukluğunda parçalanan o küçük kız güçlü bir asker olursa?
Ya da gittiği yerde hayatının aşkını bulursa?
Peki geçmişi onu bırakmazsa?
Çok, çok fazla soru..
Tek cevap; TEK NEFES
Bu onların hikayesi, 2 cesur askerin...
***
Kapak tasarımı @NnyksE ai...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Geçmişi hatalarla dolu olan birinin hata yapmaması imkansızdı ve ben o imkansızı yenememiştim. Hatalarım olmuştu, asla olmamıştı diyemem ama o hatalardan ders çıkardığım zamanlar daha çok olmuştu. Geçmişim hataydı, geçmişim de yaşanan her şey hataydı. Annem de hep böyle derdi 'Sen iğrenç bir hatasın' oysaki benim ne suçum neydi? Yap dediğini yapmaktan, yapma dediğini yapmamaktan başka ne hatam vardı?
Ben sevilmeyen evlattım. Ben sevilmeyendim, ben istemeyendim, ben hataydım.
Ben bu koskoca dünyaya sığdırlamayan o küçük kız çocuğuydum.
"Ne işin var burada?" Sesim sakindi. Stres yapacak bir durum yoktu.
"Seni görmeye geldim." dedi gizleyemediği heyecanla. Emir'e döndü, kolunu omzuna atıp iki kere vururken konuştu. "Tamam kardeşim, sen gidebilirsin." Emir'in daha yeni çatılan kaşları havalandı, yüzünde keyiften yoksun bir gülüş belirdi.
"Gideyim? Ben?" dedikten sonra güldü. Enes'in kaşları çatıldı, bunu beklemiyordu. Yavaşça ona döndüm. İşaret parmağımı omzuna koyup, hafif ittirdim.
"Sen, siktir git." dedim tane tane.
"Deniz-" Derin bir nefes alıp sözünü kestim.
"Siktir git dedim!" O da derin bir nefes aldı. Beni kolay kolay bulması olası değildi. Yani işin için de kesin bir bok vardı.
"Beni dinlemek zorundasın." Deyip kolumu tutunca anında sert bir hamleyle kurtuldum kolundan. Hareketim Emir'in de hareketlenmesine sebep oldu. Önüme geçip sert bir hamleyle Enes'i ittirdi.
"Kimsin lan sen?! Kimsin de seni dinlemek zorunda!" Sertti. Enes yüzünü buruşturdu.
"Asıl sen kimsin?" Sonra aydınlanmış gibi bir yüz ifadesine girdi. "Yoksa Deniz'in iki gün sonra atacağı yeni-" Cümlesini kesen sert yumruğum oldu.
Dudağının kenarında ki kanı silerken, güldü. Başını salladı hafif hafif. Bu yine nereden çıkmıştı benim karşıma?
"Sen karşındakini lisede ki Deniz mi sanıyorsun aptal! Siktir git şuradan." Başını iki yana salladı hızla.
"Konuşmadan gitmem. Bilirsin beni, istersen bir dışarı çıkalım." Herkes böyleydi. Az sıkışsın hemen bir tehdit bulur, istediğini yaptırırdı. Ve ben yine o hataya düştüm.
