Chainsmoker ft. Luke Hemmings

29

'Ben jij nog maagd?' Als hij persoonlijk kan gaan, dan kan ik dat ook. Maar ik wil het echt weten. 'Nee', antwoordt hij. 'Oh.' Er zijn heel wat vragen die ik hem nu wel stellen. Ik vraag me af of het wel gepast is om zo persoonlijk te gaan. Ah, fuck it, ik ga ervoor. 'Hoe was je eerste keer?' Snel voeg ik eraan toe: 'Als je me dat wilt vertellen, ten minste.' Hij lacht. Goede herinneringen, veronderstel ik? 'Ik wil je er wel over vertellen', zegt hij. 'Waar begin ik?' vraagt hij ook nog, maar daar antwoord ik niet op, omdat hij dat meer aan zichzelf vroeg dan aan mij. 'Er was een meisje', zegt hij, 'wiens naam ik niet ga noemen, omwille van privacyredenen.' Hij lacht ondeugend. Natuurlijk wil ik weten om wie het gaat, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik haar ga kennen, dus vraag ik niet verder. 'Ik viel wel op haar, en toen ik haar vroeg, bleek zij ook op mij. En ja, we waren een tijdje samen toen het onderwerp ter sprake kwam. Dus toen gingen we plannen wanneer enzo. We spraken af op een avond en eerst was er een heel condoom-gedoe. Ik weet niet hoe het gebeurd is, maar de condoom die ik gekocht had scheurde.' Hij lacht en ik kan m'n lach ook niet inhouden. 'Ik natuurlijk helemaal in paniek, omdat ik maar één condoom gekocht had. Toen bleek dat zij er ook één bij had, en ja, heel onhandig dat ding omdoen. Nja, en dan ...' Hij onderbreekt zichzelf: 'Wil je de details horen?' Ik lach: 'Ja, eigenlijk best wel.' Hij zucht: 'Had ik kunnen verwachten.' Dan gaat hij verder: 'Oké, eigenlijk was het gewoon een heel geklungel. Het liep helemaal niet zoals m'n vrienden verteld hadden. Ik deed haar pijn, wist niet wat gedaan en geen van ons genoot, als je begrijpt wat ik bedoel.' Ik knik. 'Ik begrijp het.' 'Toen ze naar huis ging, zei ze heel eerlijk dat ze het maar niks vond en dat ze het liever niet zo verder zette, omdat dit haar gedachten veranderd had. Dus ja, dat was zo'n beetje het verhaal van mijn eerste keer én meteen ook van hoe de relatie eindigde.' Ik ben onder de indruk van z'n verhaal. De eerste keer blijkt dus behoorlijk teleurstellend en pijnlijk te zijn. 'Wow', zeg ik. Hij lacht: 'Ahja, maar we waren alle twee nog zo onervaren en jong. We hebben nadien eigenlijk best normaal tegen elkaar gedaan, nog steeds trouwens.' 'En het was van jullie  beide de eerste keer?' Hij knikt. 'En dan moest ik nog eens die lakens verversen ook, hé!', voegt hij er lachend aan toe. 'Hoezo?, vraag ik hem, niet helemaal begrijpend waar hij op doelt. Serieus zegt hij: 'Wel ja, een meisje verliest bloedt bij de eerste keer.' 'Ohja, daarvan.' Nu hij het zegt herinner ik me vaag iets uit m'n sex ed klassen. Ash en ik hebben best een persoonlijk gesprek. Ik ben hier binnengekomen, op een zaterdagmorgen, met het voorstel vrienden me ietsje meer te zijn, en nu liggen we samen op z'n bed, niet de liefde te bedrijven, maar te praten over de eerste keer. Plots denk ik aan iets. 'Maar waar hebben jullie het dan gedaan?' Een ondeugende glimlach  verschijnt. 'Hier.' Ik trek grote ogen. 'Haar ouders waren thuis, de mijne ook. We hadden wat privacy nodig.' Wel, ik lig blijbkaar op een 'speciale' plaats.

Luke's P.O.V.

Nog 2 dagen tot ik naar huis ga. De kalender geeft het aan, de dag dat ik naar huis ga staat omcirkeld. Iedereen aan het thuisfront lijkt enthousiast te zijn. M'n ouders zeggen dat ze trots op me ziijn en zien dat ik een goede toekomst tegemoet ga. Ash, Mike and Cal zijn ook enthousiast dat ze hun bro terug bij hen hebben. Om eerlijk te zijn ben ik ook wel enthousiast. Nu ik afgestudeerd ben, voel ik me helemaal klaar voor een nieuw hoofdstuk. Ella zal er niet meer bij zijn, maar ik denk dat ik dat gewoon moet aanvaarden. Als je van iemand houdt, moet je ze net daarom loslaten. Ze was bij Ash, wat ik wat raar vond, maar hij zei dat ze gewoon goede vrienden zijn. Ik kan mezelf nu officieel clean noemen, wat vrij goed voelt. Michael is ook op goede weg, maar hij mag nog niet naar huis, omdat zijn verslaving nog veel zwaarder was dan de mijne. Hij is ook behoorlijk instabiel. Dat kan ik weten, van al die keren dat hij bijna sprong. Toen we hierheen kwamen, voelde ik me schuldig dat hij hier was door mij. Ik was niet op tijd bij hem om hem te behoeden voor die overdosis. Maar misschien is het net goed dat hij hier is. Hij krijgt de juiste begeleiding voor al z'n problemen hier. Dat kon ik hem niet geven. Alles wat er nu gaat gebeuren, het is behoorlijk spannend. Ik ga volgend jaar waarschijnlijk studeren. Als je me dit een paar maanden terug gezegd had, zou ik gelachen hebben. Ik en studeren? Nee, dat leek geen goede combinatie. Nu wil ik er wel voor gaan. Ik ben serieus aan het nadenken over waar ik wil gaan studeren. Ik moet nog aanmeldingsbrieven sturen en hopelijk mag ik ergens binnen. Mijn verleden helpt me niet echt, maar ik zal niet te veel proberen te vermelden.