Chainsmoker ft. Luke Hemmings

47

Ella's P.O.V.

De laatste dag van het jaar breng ik vooral al slapend door. Rond de middag word ik wakker, eet ik iets en begin me langzaam klaar te maken. Ik geniet van een warme douche, met een nieuwe douchegel die ik gekocht heb. Hij ruikt naar vanille. Dan begin ik aan m'n haar. Ik lees nog even een boekje, maar trek dan m'n kleren uit. M'n make-up hou ik naturel, omdat ik weet dat Alex daarvan houdt. Ik voel me toch een beetje nerveus. Het is de eerste keer dat ik nieuwjaar ga vieren met iemand anders dan m'n ouder(s). Rose en m'n vader gaan uit eten. Rond zeven uur zwaai ik ze uit. Het is moeilijk om het komende uur te vullen. Ik ben dan ook blij wanneer het eindelijk acht uur is, en Alex voor m'n deur staat. Ik open de deur en vind m'n vriendje in een pak, dat hem verschrikkelijk goed staat. Hij heeft een boeket rozen vast, dat hij aan me geeft met de volgende woorden: 'Je ziet er prachtig uit, Ella. Elke keer dat ik je zie beneem je me de adem.' Ik glimlach verlegen en laat hem binnen. Snel zet ik de rozen in een vaas. Dan neem ik m'n tas met drank en rijden we naar het strand. Het strand is mooi vanavond, de ideale plaats om dit jaar af te sluiten. We zoeken een plaatsje uit en beginnen aan onze picknick. Alex heeft voor allerlei lekkere dingen gezorgd. 'Weet je, Ella', begint hij, 'ik hou van je. Ik hou echt, oprecht van je. Ik denk elke dag aan je, en aan hoe mooi je bent. En hoe graag ik voor altijd bij je wil blijven.' Ik glimlach en kus hem als antwoord. Zou een mooie foto zijn. We eten en praten. Praten over het afgelopen jaar, en hoe de dingen lopen, en hoe 'een volgend jaar niets veranderd'. Als antwoord zeg ik: 'Het hoeft ook niets te veranderen. Alles is perfect zoals het nu is.' We kussen daarop. Ik lig in z'n armen en samen kijken we naar de zee. Alex heeft zelfs een playlist gemaakt op z'n telefoon voor deze avond. Die heet 'Love'. Wanneer er een liedje speelt dat ik niet zo goed vind, besluit ik op zoek te gaan naar een ander nummer. Plots verschijnt 'sex playlist', een playlist die hij blijkbaar gemaakt heeft. Even schrik ik, maar tegelijkertijd denk ik er ook serieus over na. 'Alex', vraag ik. 'Hmm?' Ik wijs naar de playlist en zeg: 'Is deze voor vanavond?' Hij slikt. 'Euh, ja, maar ... het hoeft niet. We doen alles op jouw tempo. Ik was gewoon...'. Ik glimlach. Dan zeg ik iets wat ik nooit verwacht had van mezelf, of toch nu nog niet. 'Ik ben er klaar voor.' Moest ik nu echt een Spongebob-citaat gebruiken? Het was niet mijn bedoeling. 'Echt?' Ik knik. 'Het hoeft echt niet, als je niet wil wachten we. Ik wil wachten, al is het voor altijd.' Ik schud glimlachend mijn hoofd. Dan is er even een gênante stilte. Moet ik beginnen? Begint hij? Of doen we het nog niet? Ik stel mezelf de vragen, maar weet er geen antwoord op te vinden. Dan plots raken zijn vingers m'n huid zachtjes aan, waardoor die begint te tintelen. Eerst voel ik me een beetje ongemakkelijk. Hij schuift m'n bandjes weg en kust m'n nek zachtjes. Hij gaat langzaamaan naar beneden. M'n kleedje gaat af, waarop ik z'n jasje afdoe. Ik open de knoopjes van z'n hemd en trek het af. Ik ga op hem zitten en druk m'n lippen op de zijne. Op een gegeven punt gaat het ongemakkelijke gevoel weg, en voel ik me goed. Ik verlang naar hem. Ik verlang ernaar zijn lichaam tegen het mijne te voelen. 'Als je niet wil-,'begint hij, maar ik 'shh' hem zachtjes. Alles lijkt vanzelf te gaan. Het is niet legaal, dit , maar er is hier niemand en ik kan niet meer wachten. Ik voel alles en het doet wel pijn, maar het is goede pijn. Alex doet het zachtjes en kijkt me veel aan met een vragende blik, of ik oké ben. Ik kijk hem dan goedkeurend aan, want dit voelt goed. Dit voelt perfect.

De playlist die Alex gemaakt heeft speelt zachtjes op de achtergrond en ergens ver hoor ik hoe vuurwerk het nieuwe jaar inluidt. 'Gelukkig nieuwjaar, Alex', fluister ik.

Luke's P.O.V

Ik kijk uit het raam naar het vuurwerk, waarschijnlijk illegaal door een aantal studenten gedaan. Ik zie er de fun nog wel in. Ik besluit naar buiten te gaan. Wat heb ik te verliezen? Ik vind de bron van het vuurwerk. Zoals ik al dacht zijn het een aantal studenten. Ze begroeten me vriendelijk en laten me zelfs een vuurpijl afschieten.  'Geluk is niet voor wie erop wacht', zegt 1 van de jongens, 'het is voor zij die bereid zijn te werken ervoor en niet op te geven.' Ook al komt dit uit de mond van een dronken student, ik ga het toch onthouden.