🍑ဖြူစင်သူ မင်းအတွက်
(or) အစားထိုးခံ သတို့သမီး🍑
အခန်း (7)
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
" အဖိုး ဒါလေး စားကြည့်ပါလား "
ထမင်းကို တို့စိတို့စိနဲ့ အဖိုးမင်းဒီရာ က စားနေတာမို့.. ပုဇွန်နဲ့ကြက်ဟင်းခါးသီး ရောကြော်ထားတဲ့ ဟင်းကိုခပ်ပြီး ထမင်းပန်းကန်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။
" ရတယ် မထည့်ပေးနဲ့ ထမင်း သိပ်စားမကောင်း
လို့ နည်းနည်း စားပြီး ထတော့မယ် "
" အဖိုး စားတာ အခုမှ နည်းနည်းလေးပဲ ရှိသေး
တာလေ။ဘာလို့ စားမကောင်းတာလဲ။ဟင်းတွေ
အရသာ မတွေ့လို့လား။မီ ဟင်းတစ်မျိုးလောက်
အသစ်ချက်ပေးရမလား အဖိုး "
" ဟင်!.. ဟင်!.. "
မှီစကားဆုံးတော့ အဖိုးနဲ့ ဦးဘုန်းမင်းဒီရာတို့က
တအံ့တသြ အာမေဋိတ်သံကိုယ်ဆီနဲ့ ကြည့်လာ
ကြသည်မို့... ပြောတဲ့ စကားတွေထဲမှာ ဘာများ
အမှားပါသွားသလဲ အသည်းအသန် စဥ်းစားလို က်မိသည်။
ဗုဒ္ဓေါ ဘုရားရေ.. မိီ က ဟင်းမချက်တက်ဘူးလား။
ဆိုတဲ့ စကားကို စိတ်ထဲကနေ မှီ တစ်ကိုယ်တည်း ပြောလို့ အပြီး...
" မီလေး က ဟင်းမချက်တက်ဘူးမလား။ဘယ်တုန်းက ချက်တက်သွားတာလဲ "
နင်သေသာ သေလိုက်တော့ မှီရေ။
ဦးဘုန်းမင်းဒီရာရဲ့ အမေးသည် မှီ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်း မေးလာတော့.. သူတို့ မြေးဖိုးနှစ်ယောက်ယုံလောက်မယ့် စကားကို ရွေးပြီး ဖြေလိုက်ရသည်။
" အရင်ကတော့ မချက်တက်ပါဘူး။အခုနောက်
ပိုင်းမှ မီ မာမီ့ဆီကနေ ဟင်းချက်နည်း နည်းနည်း
လေး သင်ထားမိတယ်။အရမ်းကြိီး မချက်တက်
သေးပေမယ့် အဖိုးကို ချက်ကျွေးချင်လို့ ပါ "
မှီ့ အဖြေကို ဦးဘုန်းမင်းဒီရာ က သဘောကျစွာနဲ့
ပြုံးပြသည်။အဖိုးကတော့ သူစားနေတဲ့ ဇွန်းကို
ထမင်းပန်းကန်ပေါ်ကို ချလိုက်ပြီး...
" မြေးမလေး ချက်ကျွေးချင်တယ်ဆိုရင်တော့..
မနက်ကျမှ ချက်ကျွေးတော့။အခုတော့ အဖိုး က
နည်းနည်း ဖျားချင်သလိုဖြစ်နေလို့ ထပ်မစားနိုင်
တော့ဘူး။ဟိုဘက်အိမ် သွားတော့မယ် အနားယူ
ချင်နေပြီ "
