🍑ဖြူစင်သူ မင်းအတွက်
(or) အစားထိုးခံ သတို့သမီး🍑
အခန်း (25)
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
" ကြိုက်လား မှီလေး "
" အင်း ကြိုက်တယ်။မှီ က ဆာရှိီမိ ကို ဟင်းလို့ထင်နေတာ။အခုလို ငါးအသားလွှာ ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ မထင်ဘူး။စားလို့ တကယ်ကောင်းတယ်သိလား ကိုကြီးသော
ပါးစပ်ထဲ အသားလွှာတွေကို ပလုတ်ပလောင်းစာ
းရင်း ပြောလာတဲ့ မှီလေးကြောင့် သောမှာ ရယ်နေမိ၏။ဘယ်အချိန်တွေ့တွေ့ သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့သူလေးက အမြဲတမ်း ရိုးရှင်းပြီး ပွင့်လင်းသည်။
အဲ့လို ပွင့်လင်းလို့လည်း စတွေ့မိကတည်း သူလေ
းကို ခင်တွယ်မိခဲ့တာ။အကူညီလိုရင် ပေးချင်မိတာ။
" ကြိုက်တယ်ဆို စားလေ မှီလေး "
" မှီ စားတာ အခုသုံးဆယ်လောက်ရှိတယ်။ဆက်မစားနိုင်တော့ဘူး။တော်ပြီ ကိုကြီးသော အေ့!
ဆော ဆောရီးပါ ကိုကြီးသော ဟီး "
စကားပြောနေရင်း က လေတက်မိသွားလို့ ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပိတ်ပြီး... ရှက်မျက်နှာလေးနဲ့
ရယ်သွေးသန်း၍ သူ့အား တောင်းပန်စကားဆိုလာတဲ့ မှီလေး။
သူလည်း မှီလေး အနေရမခက်အောင် အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်...
" တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူးကွ။လေတက်တာ
သဘာဝပဲ လူတိုင်းတက်ကြတာပဲ။တခြားရော
ဘာစားချင်သေးလဲ မှီလေး "
" ဟင့်အင်း မစားချင်တော့ဘူး။အိမ်ပဲပြန်ချင်တယ်။မှီ့ ဗိုက်ကြီးက လက်နဲ့ထိုးကြည့်ရင်တောင်
ပေါက်ထွက်တော့မလို ဖြစ်နေလို့.. အိမ်အမြန်ပြန်မှ ရမယ် "
" အဟင်း အဟင်း "
ဗိုက်တင်းလို့တင်းနေတာကို ရိုးရိုးမပြောဘဲ...
သူ့ဗိုက်နားလေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ထိတော့မယောင်လုပ်ပြပြီး ပြောနေတဲ့ မှီလေးကြောင့်... သောမှာ ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲ ရယ်ချမိတော့၏။
တကယ်ကို ဟန်ဆောင်ခြင်းကင်းတဲ့ ကောင်မလေးပဲ။
" ဗိုက်ကြီးက ပေါက်တောင်ထွက်တော့မယ်ဆိုတော့.. ကိုယ်တော့ ကားကိုအမြန်မောင်းပို့မှ ဖြစ်တော့မှာဘဲ "
