Chapter-15

6.7K 767 8
                                    

Unicode

အခန်း(၁၅) - ရေရှည်အသုံးပြုနိုင်သည့် အသားလဲလှယ်ခွင့် လက်မှတ်
စာရေးသူ - NanFangLiZhi Southern Lychee 南方荔枝
ဘာသာပြန်ဆိုသူ - Snowtowel

အခုချိန်တွင် ကောက်ပဲသီးနှံအားလုံးကို ရိတ်သိမ်းပြီး အခြေအနေအားလုံး တည်ငြိမ်သွားသော်လည်း လုပ်ရမယ့် နောက်ဆုံး လက်ကျန်အလုပ်တစ်ချို့တော့ ကျန်နေသေးသည်။ 

မနက်စာစားပြီးနောက် ကျိုးအမေသည် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို သူမနှင့်အတူ ခေါ်လာကာ ဂျုံ၊ပြောင်းခွာရန် ထွက်လာသည်။ 

ဂျုံ၊ပြောင်းကို အခွံခွာ၊ ခြွေပြီး အခြောက်ခံသည်။ ပြီးနောက် နောက်ဆုံးပေးချေမှုကို အပြီးသတ်ရန် ပြည်နယ်ထံ ပို့လိုက်သည်။ 

ကောက်ပဲသီးနှံအားလုံး လွှဲပြောင်းပေးအပ်ပြီးသောနေ့သည် လူတိုင်း စောင့်မျှော်နေသည့် အစားအစာ ခွဲဝေပေးသောနေ့ ဖြစ်သည်။ 

အထူးသဖြင့် ကောက်ပဲသီးနှံ မျှဝေပြီးနောက် ဝက်ကို သတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

သေချာတာပေါ့ ဝက်သားကို မခွဲဝေခင် ဆောင်းရာသီ ဂျုံကို စိုက်ပျိုးလိမ့်မည်။ 

ဒါပေမယ့် ထိုအရာများသည် လင်းချင်းဟယ်နှင့် ဘာမှမပတ်သက်ချေ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ဘာမှ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမဖြစ်ဘဲ ထွက်လာခဲ့သည်။ 

သူမ၏ ခံစားထင်မြင်ချက်ကို အသုံးပြုပြီး သူမသည် မြို့ထဲရှိ သမဝါယမ အရောင်းဆိုင်သို့ လမ်းအတိုင်း လျှောက်လာခဲ့သည်။ 

မြို့ထဲရှိ အများနှင့်ဆိုင်သော သမဝါယမ အရောင်းဆိုင်သည် ကောင်တီ စီရင်စု၏မြို့ကြီးရှိ ဆိုင်များဖြင့် မနှိုင်းယှဥ်နိုင်သော်လည်း ဆန်၊ ဆီ၊ ကြာညို၊ ပဲငံပြာရည် နှင့် ရှာလကာရည် စသည့် ပစ္စည်းအများအပြား ရှိနေသေးသည်။ 

ဒါပေမယ့် ထိုအရာအားလုံးအတွက် ရိက္ခာခွဲတမ်း လက်မှတ်များ လိုအပ်သည်။ မူလပိုင်ရှင်သည် ထိုပစ္စည်းများကို အရင်က ဝယ်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာ ပုလင်းတွေ ရှိပြီး ကိုယ်ပိုင်နယ်မြေမှ ကုန်ပစ္စည်းများ ထုတ်ယူလာရင် ထည့်ရန် အစောပိုင်းရက်တွေတုန်းက ဆေးကြောထားသည်။ ဒါကြောင့် ထိုဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို မလိုအပ်သေးပေ။ 

၁၉၆၀ ခုနှစ်များဆီသို့ (မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now