Chapter-41

6.7K 757 7
                                    

Unicode

အခန်း(၄၁) - အစ်ကိုတွေ လာကူညီခြင်း
စာရေးသူ - NanFangLiZhi Southern Lychee 南方荔枝
ဘာသာပြန်ဆိုသူ - Snowtowel

ညစာ စားပြီးနောက် တစ်မိသားစုလုံးသည် စိတ်ကျေနပ် အားရသွားကြသည်။

ထို့နောက် သူတို့သည် အိပ်ရာဝင်ရန် ကုတင်ပေါ်သို့ မသွားခင် သွားတိုက်၊ မျက်နှာသစ်၊ လက်နှင့်ခြေထောက်ကို ဆေးကြောကြသည်။

" ရှင်က ရှင့်ဘာသာ တစ်ယောက်တည်းအိပ်……။ ကျွန်မ ကလေးသုံးယောက်နဲ့ အိပ်လိုက်မယ် " လင်းချင်းဟယ်က ပြောပြီး သူမသားတွေကို အခန်းထဲ ခေါ်သွားလိုက်သည်။

ကျိုးချင်းပိုင်သည် ကျောခိုင်းထွက်သွားသော သေးသွယ်သည့် သူမနောက်ကျောအား နှုတ်ခမ်းတွန့်ရင်း ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဒီမနက်ခင်းတုန်းကတော့ သူ ဂရုမစိုက်ပေမယ့် တစ်ရက်တာ ကုန်လွန်ပြီးနောက် သူ သဘောတူလိုက်တာ စောလွန်းသွားသလားလို့ တွေးဆနေမိသည်။

နွေးထွေးသော စောင်ထဲ လှဲလျောင်းရင်း ကျိုးချင်းပိုင်သည် အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ ဒီနေ့သည် သူ ပြန်မလာခင်က မျှော်မှန်းထားတာနဲ့ အနည်းငယ် ကွဲပြားခြားနားနေသည်။

သူမက ရုတ်ရုတ်သဲသဲ လုပ်လိမ့်မည်လို့ သူ တွေးထားခဲ့ပေမယ့် မလုပ်ခဲ့ဘူး။

ထိုကဲ့သို့ မလုပ်သည့်အပြင် သူမက အစားအသောက်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန် တာဝန်ယူ ချက်ပြုတ်ပေးသည်။

သူမ၏ အချက်အပြုတ် ကျွမ်းကျင်မှုက ဒီလောက် ကောင်းမွန်တယ် ဆိုတာ သူ ဘယ်တုန်းကမှ မသိခဲ့ဘူး။ အရင်တုန်းက သူ ပြန်လာချိန်တွင် သူမက ချက်ပြုတ်ပေးသော်လည်း တစ်နေ့လုံးအတွက် ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းကန်သာ သူ့ကို ပေးခဲ့သည်။ နောက်ထပ် ဘာမှမပေးတော့ဘူး။

သူပဲ အတွေးလွန်နေတာလား မသိတော့ဘူး။ သူ အိမ်ပြန်လာတဲ့အပေါ် သူမက စိတ်အားထက်သန်နေပုံ ပေါ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် ဘေးအခန်းမှ ကလေးတွေ ဆော့နေသည့်အသံများ ပျံ့လွှင့်လာသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ရယ်သံလွင်လွင်ကောပဲ။ ကျိုးချင်းပိုင်၏ မျက်နှာအမူအယာသည် ပျော့ပြောင်းသွားသည်။ သူမက အနည်းငယ် ဒေါသထွက်နေရင်တောင်မှ သေချာပေါက် သူ့ကို ပစ်ပစ်ခါခါ မငြင်းပယ်ဘူးလို့ သူ ယုံကြည်သည်။

၁၉၆၀ ခုနှစ်များဆီသို့ (မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now