အခန်း (၁၆၈) - မင်းက စာမတတ်တဲ့ ကျေးလက်အမျိုးသမီးပဲ
ထိုအချိန်တွင် အမေကျိုးသည် လောင်တနှင့် လောင်အာ့တို့၏ စာလေ့လာနိုင်စွမ်းသည် သူတို့၏မိခင်နှင့် တူသည်ဟု လုံးဝယုံကြည်သွားခဲ့သည်။
ကျိုးမိသားစုတွင် ပညာလေ့လာသင်ကြားရန်အတွက် မျိုးရိုးဗီဇ မရှိခဲ့ပါဘူး။
ဥပမာအားဖြင့် ဒုတိယမရီး၏ကလေးဖြစ်သူ ကျိုးရှပင်။ သူ၏ ပညာရေးစွမ်းဆောင်ရည်သည် တကယ့်ကို ပျမ်းမျှလောက်သာ ရှိသည်။
ပြီးလျှင် ဒါက သူ့ကို သင်ပေးနေသည့် လောင်အာ့၏ အကူအညီကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့မဟုတ်ပါက သူ့အဆင့်က ဘယ်လောက်ထိ ဆိုးရွားမယ်ဆိုတာ ပြောဖို့မလိုတော့ပါဘူး။ ကျောင်းမှ ပြန်ရောက်လာလျှင်လည်း စာကျက်နေသည်ကို ဘယ်တော့မှ မမြင်တွေ့ရသလို အမြဲတမ်း ဆော့ကစားနေခဲ့သည်။ သူ့အမေသည် သူ့နောက်က လိုက်ဖမ်းရင်း ပိုက်ဆံ ဖြုန်းတီးနေသည့် အကြောင်းနှင့် နောက်နောင် အတန်းတက်ခွင့်မရရင် စာလေ့လာစရာ မလိုတော့ဘူးဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုနေခဲ့သည်။
ယခုအချိန်တွင် အတန်းတစ်တန်း ဆက်တက်ရန်အတွက် သတ်မှတ်ထားသော အမှတ်ကို ရရှိရန် လိုအပ်သည်။ မဟုတ်ပါက ထိုအတန်းတွင် နောက်တစ်နှစ် ထပ်နေရမည်။
ကျိုးရှသည် အတန်းပြန်တက်ရသည့်အထိတော့ အမှတ်မလျော့ပေ။ သို့တိုင် သူသည် လောင်အာ့ကဲ့သို့ အမှတ်ပြည့်ရရှိရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ပေ။
လင်းချင်းဟယ်သည် နွေရာသီစပါးရိတ်သိမ်းချိန်အထိ သူမ၏လေ့လာမှုကို နှောင့်နှေးခြင်း မရှိခဲ့ပေ။
ဒါပေမယ့် ပြောရမယ်ဆိုလျှင် သူမသည် မူလတန်းနှင့် အလယ်တန်းကျောင်းတို့၏ ပြဋ္ဌာန်းစာအုပ်များကို နှံ့နှံ့စပ်စပ် လေ့လာခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကို သေချာသဘောပေါက် နားလည်နေပြီ ဖြစ်သည်။ အထက်တန်း ပထမနှစ်စာကိုလည်း အများစု လေ့လာပြီးမြောက်သွားပြီ။ အထက်တန်းဒုတိယနှစ်နှင့် အထက်ကိုတော့ သူမ မလေ့လာရသေးဘူး။ အနာဂါတ်မှာ အချိန်တစ်ခုခု ရလာမည်ဖြစ်၍ သူမ ဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ယူ လေ့လာနိုင်သည်။
