Chapter-137

4K 432 1
                                    

Unicode

အခန်း (၁၃၇) - နို့မှာယူခြင်း

"နင့်ယောင်းမဆိုရင် အခုနတုန်းက သူမ ဒီမှာ ရှိနေတုန်းက နင် ဘာဖြစ်လို့ သူမကို မနှုတ်ဆက်ရတာလဲ။ ငါ နင့်ကို မိန်းမမျိုးကို အများကြီး‌ တွေ့ဖူးတယ်။ မြန်မြန်ထွက်သွား၊ မဟုတ်ရင် နင့်ကို ဖမ်းဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ငါ လှမ်းခေါ်တဲ့အခါကျမှ ငါ့ကို အပြစ်မတင်နဲ့။" အရောင်းဝန်ထမ်းက လုံးဝ စကားပြော ညင်သာခြင်း အလျဥ်းမရှိပေ။

ဒီခေတ်အခါက အရောင်းဝန်ထမ်းတွေက အရမ်းနာမည်ကြီးပြီး မာနထောင်လွှားကြသည်။

လင်းချင်းဟယ်ရဲ့ ထူးခြားသော အရှိန်အဝါကို ကျေးဇူးတင်ရပေမည်။ သူမကို ပထမဆုံး မြင်လိုက်တာနဲ့ သူမက အရမ်းအစွမ်းထက်ပြီး သူမရဲ့ သုံးတတ်စွဲတတ်တဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့် အရောင်းဝန်ထမ်းကတောင် အထည်တွေကို လိုလိုလားလား ထုတ်ယူပြီး ‌ရောင်းချပေးဖို့ ဆန္ဒရှိနေသည်။ မလိုချင်ဘူးလို့ ပြောတာကို ကြားရခြင်းအတွက် သူမ သိပ်မအံ့သြပေ၊ သူမက တချို့သူတွေလိုမျိုး လျှော့စျေးနဲ့ ရောင်းချတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို မကြိုက်နှစ်သက်တာကြောင့်လို့သာ ခံစားလိုက်ရသည်။

ဒါပေမယ့် အခြားသူများနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် အထူးသဖြင့် သူတို့သည် ကျေးလက်မှဖြစ်ကြောင်း သူမ သိရ‌သောအခါ သူမသည် အမှန်တကယ်ပင် တင်းတင်းမာမာ ပြောတတ်သူ ဖြစ်သည်။

သူမရဲ့ သဘောထားက အရမ်းလွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်လွန်းသည်။

ဒီအမျိုးသမီးက လင်းချင်းဟယ်ရဲ့ မိခင်ဖက်မိသားစုမှ ဒုတိယယောင်းမလင်း ဖြစ်နေတယ် မဟုတ်ပါလား။

ထုံးစံအတိုင်း၊ ဒုတိယယောင်းမလင်းသည် အရောင်းဝန်ထမ်းနှင့် ထိပ်တိုက်မတွေ့ရဲဘူး။ သူမသည်လည်း ပစ္စည်းဝယ်ယူဖို့ အထဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမသည် သူမကိုယ်တိုင် ချုပ်လုပ်ဝတ်ဆင်ရန် အထည်အချို့ ဝယ်ယူခဲ့သည်။

သူမသည် သူမမိခင်ဖက်မိသားစုကို အမှန်တကယ် အဆက်အသွယ် ဖြတ်တောက်ခဲ့သော သူမရဲ့ ယောင်းမ လင်းချင်းဟယ်နှင့် တွေ့ဆုံရလိမ့်မည်ဟု လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။

၁၉၆၀ ခုနှစ်များဆီသို့ (မြန်မာဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now