❄☃️⛈KIŞ MASALI SERİSİ⛈☃️❄ KARTANEM - ALINTI II

653 117 17
                                    

“Teşekkür ederim Melisa hanım, ama şuan evimde çalışacak birine ihtiyacım yok!” dedi adam sert bir şekilde. Bu kızda hoşlanmadığı tuhaf bir şeyler vardı. Belanın kokusunu uzaktan alırdı. Çünkü o Selim Alkanlı’ydı, yıldızsız gecelerin en zifiri karanlık tarafıydı.


Melisa ellerini ovuşturdu. Lanet olsun, bu iyi olmamıştı. Ne yapacaktı şimdi? Adam ayaklanınca mecbur o da ayağa kalktı ve elini uzattı, “Peki, yine de teşekkür ederim Selim bey.”
“Rica ederim,” dedi adam kızın uzattığı eli sıkarken.
Kapıya birlikte gittiler ve adam kapıyı açtığı an büyük demir kapıdan giren polis arabası ile donup kalmışlardı. Melisa ona ‘neler oluyor’ der gibi bakıyor, aynı anda da avcuna düşen talihe inanamıyordu. İşte sonunda karanlıklar prensinin gizemi aydınlanacaktı. -Neredeyse...

Polis arabasından inen bir kadın bir erkek görevli kucaklarında tuttukları küçük bir bebek ve yanlarındaki on üç on dört yaşlarındaki kızla adamın karşısına geldiler.
“Selim Alkanlı?”
“Evet benim!” dedi bebeğe ve genç kıza kaşlarını çatarak bakarken.
Kadın üzülerek, “Karin ve Baha Zorlu bir trafik kazası sonucu hayatlarını kaybettiler,” diye açıklama yapınca Selim elini yumruk yaptı. Yıllarca görüşmediği ablasının geçen haftalarda öldüğünü elbet duymuştu, ama içinde yaşadığı fırtınaya rağmen cenazesine gitmemiş, sanki bu ölüm yaşanmamış gibi hayatına devam etmişti.

“Biliyorum. Ama bunun için neden kapıma geldiniz anlamadım. Ben Karin’le on beş yıldır görüşmüyorum.”
“Bebekleri Biricik ve kızları Tanem mucize eseri kurtuldular ve onları bırakacağımız sizden başka yakınları yok. Sanırım bunun için size kağıt gelmiş olmalı, arandınız da!”
“Evet!” diye sert bir şekilde cevapladı. “Ve cevabımı o zaman da vermiştim, ben çocuk hele de altına yapan bir de bebek falan istemiyorum.”

Küçük kız masmavi gözleri ile elini ağzına koymuş, ona bakarken, büyük olan kız kaşlarını çatmıştı. Adamın siniri ile azıcık korkmuştu ama yine de gözlerini ondan ayıramıyordu. Dayısı onları istemiyordu, peki şimdi ne olacaktı?
“Ama eğer siz himayenize almazsanız yetimhaneye bırakılacaklar Selim bey,” dedi kadın inanamıyormuş gibi.
“Bu sizce umurumda mı?” diye inledi kendini göstererek. “Eminim orada benden çok daha iyi bakarlar onlara. Şimdi işim var, iyi günler!” Melisa’ya döndü, “Sana da tabii!”

Tam kapıyı kapatacakken Melisa içeri girip adamı durdurdu, “Hey hey hey! O kızları öylece yetimhaneye mi bırakacaksın yani?”
“Evet bir sakıncası mı var? Ha çok istiyorsan sen alabilirsin.” Memurlara baktı, “Bu küçük istiyorsa ona da verebilirsiniz.”
Memurlardan kadın olan “Siz vicdansızın tekisiniz!” dedi ve arabaya gidecekken Melisa onu durdurdu bu sefer.
“Bir saniye, lütfen bir saniye memur hanım.” Yeniden adama döndü. O an ne gazeteci kimliği ne de yapacağı casusluk umurunda değildi. Unutmuştu. O küçük kızları yetimhaneye öylece göndermesine izin vermeyecekti. “Ben bakarım!” dedi adama kolunu tutarak. “İş istemiştim senden. Bu çocuklara ben bakarım.”

“Ne? Anlamadım.”
“Onlar senin yeğenin. Ablanı reddetmem, kalpsizi oynaman ya da umursamaman bunu değiştirmez. Bak onlar masum iki küçük kız, senin yeğenlerin. Yalnız kızların başına gelenleri bilmiyor musun? Ya onların da başına bir şey gelirse? Yapma! Ben bakarım onlara, lütfen!”
“Saçmalama. Ben hayatımda da evimde de öyle bir curcuna istemiyorum.”

O sırada Tanem polis memuru kadına baktı, “Polis abla, şimdi ne olacak? Benle kız kardeşimi ayıracaklar mı? O bensiz uyuyamaz ki. Elimi tutmadan uyumaz!” dayısına baktı, “Dayı...” dedi içinden gelen değişik bir sevgiyle, “Bizi bırakma. O daha küçük. Lütfen dayı...”
Selim kaşlarını çattı, bu kız ona ‘dayı’ mı demişti, aman ne hoş! Melisa da gözündeki yaşla adama ‘hadi’ der gibi bakıyordu. Bu adamın bir yerlerde mutlaka bir kalbi olmalıydı.

Selim gözlerini yumdu ve “Tamam!” deyip Melisa’ya tüm siniri ile baktı, “O bebeğin altını değiştirmem ve Melisa, ikisi de senin sorumluluğunda olacak!”
Melisa ellerini çırptı ve küçük kıza bakıp, “Başardık!” dedi. Tabii bir de kendi mesleği vardı. Şuan o aklının ucunda olmasa da...

???
KARTANEM YAKINDA...

EDA ŞAHİNOĞLU HİKAYE TANITIMLARI (M.S.Y.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin