EDA ŞAHİNOĞLU HİKAYE TANITIMLARI (M.S.Y.)

❤AŞK SERİSİ❤ MASUM AŞKLAR - ALINTI II

KUMSAL & EMRE

Kız arabasını arkadaşının açtığı evin kapalı otoparkına soktu. Doğrusu minnattardı bu hareketine. Yoksa bu yağmurda arabanın kapısından eve kadar gitse sırıksıklam olurdu.

Arabayı geçirip, girişte durdu. Önündeki eski ama bakımlı üstü açık araba yüzünden içeri giremiyordu. Alttan iki bacak görünce kornaya bastı.
Ama takan olmadı. Bu sefer uzun uzun basıp bekledi. Adam tembelce kendini arabanın altında ittirip, başını çıkardı.

Kız camı açıp çemkirince genç adam yüzünü buruşturmuştu.
"Arabanı çeker misin?"
"Çekemem!" dedi adam ciddi bir şekilde.
Kız şaşkınca baktı. "Ne demek çekemem. İçeri park edeceğim."
"Dışarı et."
-Şimdi ben senin ağzına edecem. Pis yakışıklı. "Dışarı edeyim de ıslanayım değil mi? Çek arabanı!"

Adam ayağa kalkıp, elindeki yağları bir beze sildi. Sonra da elinin tersi ile yüzünü silince yağ yüzüne bulaşmış, ama bu adamı daha da seksi yapmıştı. Bir yandan kızın da güzelliğini süzüyordu. Fazla olan güzelliğini. "Çekmiyorum. Daha doğrusu çekemiyorum seksi bayan. Gördüğün üzere tamir etmeye çalışıyorum."
Kız adamın ettiği iltifata pek takılmadı "Şu arabayı çekmezsen varya!"
"Çekmezsem?"

Kız sinirle arabadan indi. "Bakın beyefendi," sonra adamın üstündeki tuluma, yüzüne,  ellerine bulaşan siyah yağa baktı. Bu haliyle pek de beyefendiyi andırmıyordu. "Her neysen, arabamı içeri sokacağım. Müsaade et de geçireyim. Arabanız," bu sefer arabayı inceledi "Yani tamir ettiğiniz arabaya benzeyen şu şey yolu kapatıyor."

Adam güldü. "Sen kimsin?"
"Sanane. Evin bekçisi misin?"
"Evet."
"Ha... Bekçilik de mi yapıyorsun? Anladım." dedi kız bozulduğunu belli etmeden. "Şey, ben Masum'un yanına geldim."

"Ben de anladım. Şu merdivenlerden çıkacaksın. Anahtarları bana bırak. Ben arabayı yapınca sizinkini de içeri alırım."
Kız el mahkum anahtarı alıp, adama uzattı. Neyseki ıslanmayacaktı.
"Tamam," dedi mırıldanarak. Yine de tereddüt etti. Ya hırsızsa, ya sevimli arabasını çalarsa?
Adam kızın bakışlarından ne  düşündüğünü anlamıştı. "Hadi ver şunu. Arabanı çalacak değilim. Masum'un odası ikinci katta, ilk kapı."

"Patronlarına isimleri ile mi hitap ediyorsun? Bu... Biraz... Saygısızca değil mi?"
"Öyle mi?" dedi Emre kaşlarını havaya kaldırarak.
"Öyle."

"Doğumunu bilirim ben onun sıkıntı yok. Takmaz o öyle şeyleri. O da bana adımla hitap eder. Abi, dayı hak getire. Sevmez öyle sıfatları"
"Dayı ne alaka? Dayı olmaz da... Abi belki." Bir tamirci ya da bekçi... Her ne ise ona göre fazla yakışıklıydı.
"Teşekkürler. Genç duruyorum demek ki."

"Kaç yaşındasın ki?"
"Kaç gösteriyorum?" adam arabaya yaslanmış, sırıtıyordu.
Kumsal o an saçmaladığını fark etti. Ona neydi elin tamircisinin yaşındam. "Anladım. Neyse... Ben gideyim bekçi bey. Görüşürüz."

Emre gülümsedi ve "İnşallah!" dedi. Bunca yıllık doktorluk kariyerinde böyle hasta görmemişti. Başını iki yana sallayıp, güldü. Yeğeninin çatlak arkadaşlarından biriydi her halde.

???