EDA ŞAHİNOĞLU HİKAYE TANITIMLARI (M.S.Y.)

🖤İNTİKAM SERİSİ II🖤 - MEZARDAKİ İNTİKAM * ALINTI I

Kadın evdeki bütün eşyaları tek tek atıyor, hıçkıra hıçkıra ağlıyor, hıçkırıklarının arasında "Evlenmiş!" diye haykırıyordu.
Tugay onu arkadan kollarının arasına alarak durdurdu, "Rüya dur! Rüya lütfen dur," dedi acıyla. Adamın kollarındayken ikisi birlikte yere çöktüler.

"Evlenmiş Tugay, beni unutmuş! Başkasıyla evlenmiş!" diye mırıldandı. Sonra da tüm gücüyle bağırdı, "Onun karısı bendim! Benim!"

Tugay onun başını göğsüne yasladı, "Onun karısı Meryem'di. O öldü. Rüya, buraya sana bunları yaşatanlardan intikam almaya geldik. Her şeyi göze almıştın. Sana bunun olabileceğini de söylemiştim."
"Ben Rüya değilim, ben Meryem'im..."

Adam hızla yerinden kalktı ve kızı kucağına alarak taşıdı. Arabaya doğru giderken öfkeliydi, sinirliydi, yaralıydı.
Ve bir saatin sonunda 'Meryem Kutlusoy' yazan mezarın karşısındaydılar.

"Bak Meryem burada! Görüyor musun? Herkes Meryem'i buraya gömüp, gitti. Birtek benle baban bunu yapmadık!" diye bağırdı. "Baban seni bana getirdiğinde kariyerimi ortaya koydum ben! Herkes 'ölür' derken, ben 'yaşayacak' dedim. O içindeki zehiri çıkarabilmek için iki senemi verdim. Başardım! Yeniden dünyaya getirdim seni. Hastam değil, arkadaşım oldun. Beni duymasan da sana şarkılar dinlettim, kitaplar, şiirler okudum, derdimi anlattım, sevgilimin senin yüzünden beni terk etmesini anlattım. Rüya... Biz seninle uzun bir yoldan geldik. Yorgun olmanı anlıyorum, ama beni üzme... Lütfen!"

Rüya bitkin bir şekilde adama sarıldı. "Özür dilerim Tugay. Çok özür dilerim..."

MEZARDAKİ İNTİKAM yakında...