'တီ..တီ....'
'တီ......တီ....'
ဖုန္းမွ..ႏိုးစက္သံေလးျမည္လာတာေၾကာင့္..မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးပဲ...လက္နဲ႔စမ္းကာ..ဖုန္းကိုယူလိုက္သည္။ခနေလာက္မိန္းေနၿပီးမွ..ဖုန္းscreen.ကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.(3:15) မိနစ္...ဖုန္းကိုခ်ၿပီး..ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ကာ..လန္းသြားေအာင္ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။ အေပၚထပ္ ႐ွပ္ကြက္ အျပာႏုေလးကို..၀တ္ကာေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့သည္။
"အစ္ကို...ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
ဧည့္ခန္းထဲက..ေအာ္သံေၾကာင့္..ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔သြားၿပီး..ေခါင္းကိုလွည့္ကာၾကည့္လိုက္သည္။
"အျပင္သြားမလို႔..."
"ဘယ္ကိုလဲ.."
"ကုမၸဏီ.. ."
"ဒါဆို..ကြၽန္မေရာ..လိုက္ခဲ့လို႔ရမလား.."
"မရဘူး..."
"ဘာလို႔လဲ..အစ္ကိုမ႐ွိရင္ ကြၽန္မ.ဒီအိမ္ထဲမွာတစ္ေယာက္တည္း.ဘယ္လိုေနခဲ့ရမလဲ..."
"ေမေမ..ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား.."
"ဟမ္..ဘယ္သူ..."
"ငါ့ အေမ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလားလို႔..."
စိတ္မ႐ွည္တဲ့ေလသံနဲ႔ေမးခ်လိုက္ေတာ့..ေ၀မံႉ ခမ်ာ.တြန္႔သြားၿပီး....
"မေရာက္ေသးပါဘူး..ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုတက္သြားၿပီးကတည္းက..ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း..ဒီမွာ႐ွိေနတာပါ.."
"ေျသာ္..ဒါဆိုလည္း..တစ္ေယာက္တည္း.ဆက္ေနလိုက္အံုး..ငါထြဋ္ျမတ္ကုေဋကို..သြားႀကိဳမွာ.မၾကာခင္ျပန္ေရာက္မယ္.."
"ကြၽန္မ....."
"သိပ္မၾကာဘူး...အိမ္သားေတြ...အားလံုးျပန္လာေတာ့မွာ..မင္း..ဗိုက္ဆာေနရင္..တစ္ခုခု..စားထားလိုက္.."
ေျပာခ်င္တာေတြေျပာၿပီး..ထြက္သြားတဲ့..ေရႊသိမ္းပိုက္ ကို.ေၾကာင္ၾကည့္ကာ..အေပါက္၀တြင္ ရပ္ၿပီးက်န္ထားခဲ့ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ(ချစ်မိသွားတဲ့အခါ)(Z+U)
عاطفيةေသခ်ာရဲ႕လားလို႔ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရင္းနဲ႔ အမွားေတြျပဳလုပ္မိခဲ့တယ္ အမွားဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ မကင္းဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္မွားတဲ့အမွားက သူ႔ ဘ၀ကိုအႏုနည္းနဲ႔သတ္သလိုျဖစ္ေနမိတာ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္လို႔ သတ္...
