ခ်စ္​မိသြားတဲ့အခါ(ချစ်​မိသွားတဲ့အခါ)(Z+U)

အပိုင္​း(62)

မနက္​​ေစာ​ေစာတြင္​..​ေရႊသိမ္​းပိုက္​ တစ္​​ေယာက္​..အလုပ္​သြားဖို႔..အ၀တ္​အစားလဲရန္​..အ​ေပၚထပ္​တက္​ကာ..အခန္​းထဲကို..၀င္​ခဲ့သည္​။ကုတင္​​ေပၚမွာ..​ေကြး​ေကြး​ေလး..အိပ္​​ေနတဲ့..ထြဋ္​ျမတ္​ကု​ေဋကို..တိတ္​တိတ္​​ေလး ​ေငးၾကည္​့ရင္​း..နဖူး​ေလးကိုနမ္​းၿပီး..မႏိုးခင္​...အ၀တ္​စားလျဲပီး.အျပင္​ကိုထြက္​သြားရန္​..ဘီ႐ို..တံခါးကိုဖြင္​့လိုက္​သည္​။ မထင္​မွတ္​ပဲ..ဘီ႐ိုထဲမွာ..ထည္​့ထားတဲ့..​ေရး​ေမႊးပုလင္​း​ေလးက.လဲက်ၿပီး...ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚကိုျပဳတ္​က်သြားသျဖင္​့..ထြဋ္​ျမတ္​ကု​ေဋ မွာ.လန္​႔ႏိုးလာခဲ့​ေလသည္​။

မ်က္​လံုးဖြင္​့ဖြင္​့ခ်င္​း ခႏၶာကိုယ္​အ​ေပၚပိုင္​း..ဗလာက်င္​းျဖစ္​​ေနတဲ့ ​ေရႊသိမ္​းပိုက္​ ကို​ေတြ႔ရသျဖင္​့.. မ်က္​လံုးျပဴး သြားရသည္​။

"ခင္​ဗ်ား...ဒီအခန္​းထဲကို ဘယ္​လို​ေရာက္​​ေနတာလဲ..."

"အသည္​းႏိုးသြားၿပီလား..sorry..ကိုယ္​သတိထားလိုက္​ရမွာကို..ကိုယ္​အ၀တ္​စားလာလဲတာပါ..ကုမၸဏီ သြားမလို႔.."

"ဒါ​ေၾကာင္​့​ေျပာတာ..ကြၽန္​​ေတာ္​..​ေအာက္​ဆင္​း​ေနမယ္​လို႔..."

"ရပါတယ္​...ကိုယ္​​ေမ့သြားလို႔..​ည​ေနက်..ကိုယ္​အလုပ္​ျပန္​လာရင္​..​ေရႊ႕လိုက္​ပါ့မယ္​.."

"​ေနပါ​ေစ​ေတာ့​ေလ..ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း..မၾကာခင္​ထြက္​သြားမွာပဲဟာ..."

"အသည္​း......"

"ဦးငယ္​ကို​ေျပာထားတယ္​..မၾကာခင္​..စီစ​ဥ္​​ေပးလိမ္​့မယ္​့...ဒီအိမ္​က..ထြက္​သြားရင္​..ဘာမွယူသြားမွာ.မဟုတ္​ပါဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​..ဒီအိမ္​ကိုစ​ေရာက္​ခဲ့တုန္​းကအတိုင္​းပဲ..ျပန္​သြားမွာပါ..."

"အသည္​း.....ကိုယ္​..."

"အ၀တ္​စားလျဲပီးရင္​..ထြက္​သြားပါ.ကြၽန္​​ေတာ္​..မ်က္​ႏွာသစ္​လိုက္​အံုးမယ္​..."

​ေရႊသိမ္​းပိုက္​​ေျပာမယ္​့စကားကို..နားမ​ေထာင္​ပဲ..ကုတင္​​ေပၚကထကာ..​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲကို..၀င္​သြားသည္​။​ေရႊသိမ္​းပိုက္​လည္​း..သက္​ျပင္​းခ်ရံုကလျြဲပီးဘာမွမတတ္​ႏိုင္​သျဖင္​့..အ၀တ္​စားလဲၿပီး ​ေအာက္​ထပ္​ကိုဆင္​းခဲ့သည္​။