"Kimsin sen Enis Altınday?" Diye sorduğumda, bakışları bana hissettirdikleri kadar anlamsız değildi. "Tehlikeli ve tutkulu bir adam mı yoksa yardımsever ve vicdanlı biri mi? Kimsin? Nesin sen?"
"Ya sen?" Diye soruma karşılık sordu.
"Yalan," dedim...
Bugün boştum, kafamda rahattı, düzenleyip yayınlamak istedim. Yani yeni bölüm erken geldi... Ayın onunda yeni bölüm yok. Yirmisinde atacağım.
Keyifli okumalar 💝
Lütfen oylar unutulmasın🔫🔫🔫
GERÇEK, YALANA SARILINCA
28
"YALANCI KAR TANELERİ"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
JANSET ALARÇİN
Annemlerin yanından ayrıldıktan sonra Güney'in yanına gelmiş, evinin kapısını çalmıştım, şu anda da açılmasını bekliyordum.
Kule kadar yüksekte oturduğu için asansörde epey vakit kaybettiğimi söyleyebilirdim. Ama neyse ki kapıyı erken açtı da beni daha fazla bekletmedi.
"Merhaba," dedim onu gördüğüm gibi gülümsediğimde.
Konuşmak, bir şey söylemek yerine elimi tuttu ve hızla içeriye soktu, kapıyı da hızlıca kapattı. Umarım yine direkt yatağa gitmiyoruzdur diye düşündüm fakat düşünmeme bile fırsat vermediğinde çoktan dudaklarıma kapanmış, o da yetmemiş, beni öpe öpe evinin salonuna kadar getirmişti bile. Geri geri yürürken düşmüyordum çünkü belimdeki elleri ve onun adımları sayesinde kolaylıkla ilerleyebiliyordum.
"Dur bir dakika," dediğimde ondan ayrılmıştım. "Ne bu acele?"
"Acelesi mi var?" dedi beni bir daha öpmeye başladığında. Montumu sırasıyla omuzlarımdan, kollarımdan bileklerimden çıkarmış bir köşeye atmıştı. Hatta bizi kanepeye bile yatırmış, üzerime çıkmıştı. "Varsa yoksa annen, kız kardeşlerin..." öpücükleri boynumdan göğsüme ilerliyordu. "Bir de şu oyunculuk çıktı." Yüzünü kaldırdığında bakışları gözerimdeydi. "Bana hiç fazla vakit ayırmıyorsun farkında mısın?" Ensesindeki ellerim yüzüne inmişti. "Bugün sevgililer günü Janset, gece yarısı olacak neredeyse. Ama sen şimdi geliyorsun."
"Gündüz hep dışarıdaydım," dedim arada soluklanarak. "Akşam eve gidip yanına gelmek için hazırlanayım dedim, annemler kutlama yapacaklarını söylediler. Bana da sürpriz yapmak istemişler. Ne yapayım, o kadar hazırlık yapmışlardı, nasıl geri çevirebilirdim? Çok yorgun olmama rağmen, yarın sabah erken kalkacak olmama rağmen, şimdi uyuyup dinlenmem gerekmesine rağmen sana geldim..." ve çok üzgün, kırgın... Serter Rebena'yla nereye gitmiş olabilirdi? "Güney," dedim. "Seni çok ihmal ettiğimin farkındayım, bu düzelecek de diyemem, bir süre daha bu şekilde devam etmek zorunda. Ama sen bu şekilde yapamam dersen..."
"Janset," dedi kızarcasına. "O da ne demek?"
"Senin için söylüyorum," diye yanıtladım. "Eğer olmuyor falan dersen elimden bir şey gelmez, üzgünüm."
